BCCPAM000508-5-08000000000000

e z E A A sor ' pS JO ! A y y 1 Al lA EA $ ' » 04 1 LoS ? 7 PA AN iS * S: AE” un a z AR AS DD? AS As ' HA ro AAA A AA A rg - mae circa 112 partes. Re- chidiaconi: et generale conftitutum, quod a No- D o ies bis fieri -et publicari velles. Ad primum quod aca attinet, aptiorem querelis Tuis refponfionem com- chidiaconi. parare non poffumus, quam fi eadem ipía Tibi refcribamus, quae olim Sanctus Gregorius Mag- nus Praedecefíor Nofter Defiderio Epifcopo Vien- nenfi in Gallia in fimili prorfus cafu relcripíit. Quum enim Pancratius quidam Eccleñae Vien- nenfis Diaconus Monafticam vitam amplexus efíet, et in eodem Diaconi gradu in Monafterio degeret za Epifcopus autem Pancratium diligens magnique faciens ipfum e Monafterio abducere, et ad Eccleñae fervitia retrahere vellet; Sanctus Gregorius, cujus opem Pancratius imploraverat, Icripfit ad Deliderium, ut ipfum -potius hortare- tur, ne a Monalfterio difcederet, neve fe iterum feculi procellis committeret. Habes Gregorii Epi- ftolam Tom. 1I. 2pfius Operum anno MDCCV. a Monachis Sancti Maurz accurate edutorum, Epzjtola 35. lib. 12. Indict. YV., ubi ita fcribit: Hortamur: ¿gitur, ut tam promptae devotioni ejus, quam in fancto fludet habere propofito, minime veftra fit impedimento Fraternitas : magis autem, quibus valetis adhortationibús, Pajtoralt admonitione fuccendite, ut fervor hujus defideri in eo non tepefcat; ut quí a turbulento curarum Jaecularium tumulto fe Jfegregans, quietos defi- derio,. portum Monajteriz appetitt, rurfum in Exclefiaflacarum curarum non debeat perturba- tionibus implicari; Jed in Dei laudibus ¡per- mittalur fecure ab his omnibus, ut pojíulat, remanere. Quod quidem Gregorius refcribere non dubi- - tavit; quamvis Pancratius, 2% Clerzcatus officio” Exclefiae Viennenf,, ut iple ait, mancipatus exifte- ret, ipfius nempe fervitiis reipía addictus; quam- vis etiam eo tempore hujufmodi diíciplina vigeret, de qua late Thomaffinus agit, de Beneficizs far. 11. lib. 1. cap. 3. et. 4. ut Clericus Epilcopo ordi- nanti per omnia fubefíet, ejulgue Eccleñae mini- fterio, cui in Ordinatione adícriptus fuifíet, per- petuo jure devinctus haberetur. Quamvis deni- que idem Sanctus Gregorius optime nofíet, nemini licere ab hujusmodi minifterio Ecclefae, cui lemel addictus fuifíet, difcedere, fine permifíu Epifcopi, a quo quis ordinatus; ejuíque Eccleñae fervitis in Ordinatione fuerat adícriptus; unde in alía Epi- -exutus, clanculo ex Urbe fe fubduxerit. Bullarium Capucinorum teríus Ecclefiae fas ejjet eligere, mf mi/fione obienta, five, ut vocant, ce/fione. Non itaque dubitamus, quin Tu cum Ar- chidiacono tuo eadem plane ratione agendum - tibi efíe ducas, qua Epifcopum Viennenfem cum fuo Pancratio agere Sanctus Gregorius optavit, tum quia animi tui perípecta magnitudo hoc No- bis fuadet; tum quia in-ea Epiftola; quam pub- lici juris fecifti, poftquam praedicti Archidiaconi in Saecularis Presbyteri ftatu eximiam operam difertiffime, ut foles omnia, demonftrafti, circa finem deinde addis: 72 habere caujas, cur últro finas eundem in Caftris, ad quae defce/fit, melitare. Unum tamen, quod Tibi praefenti antea diximus nunc etiam fcripto iterandum cenfemus; non fcilicet debitae erga Te obfervantiae defectui tribuendum efíe, quod praedictus Archidiaconus tuus, ante difceffum, opportunam abs Te veniam minime requiferit; fed potius metui reverentiali, quem vocant, ac defiderio propofiti fui reipía exe- quendi, juíftoque timori, ne forte ab ejus imple- mento revocaretur. Qua ratione bo. mem. Ardici- nus Cardinalis de Porta in quadem Epiftola ad Praedecefíorem Noftrum Innocentium Papam VII confcripta fuum factum excuíat, quod fcilicet ad Eremiticam vitam inter Camalduleníes profiten- dam conferre fe volens, Cardinalatus habitum Quum enim, Pontificis venia opportune obtenta, minime necelíarium fibi putaret afíenfum Collegii S. R. E. Cardinalium; confilium vero fuum, ne interverti pofíet, neceflario occultandum efíe cognovifíet; de- lato deinde -ad ipfum murmure eorum, qui ipfus factum reprehendebant, ita fcripit ad Pontificem in praecitata Epiftola: Quod autem, dimijjo Car- dinalatus habitu, diffimulata vefte, me itineri* commijerim, non opínor propterea me notam ullam apud graves el prudentes Viros. contra- bere potusfje. Nam cum vellem, quod. hactenus feceram, Jecreteffimum efe, vdque fratri mihi fdelfimo occultafjem, exylómav: fatius etiam in di/fimulato habitu inter ¿gmotos, quam cum vero habitu incedere, et propterea a poena el a culpa, el ab ommni alía nola me úmmunem efje exz/tómo. Haec Epiftola refertur in ejus vita edita ab At- tichy in Libro, cui titulus : Flores Hiftoriae Sa- cri Collegiz S. R. E. Cardinalium, Atque haec de prima quaeftionis parte. Reípondet ecuyndae Quod vero ad Alteram attinet, ad generalem cir, legem fcilicet Legem, qúam pro fimilibus cafibus a No- generalem conftituen- bis conftitui poftulas; hoc Tibi refpondere pofle dam. ftola- quae et XVIZ deb. 5. Judit. X117., quum ageret de electione Joannis Archidiaconi Cata- nenfis ad Epifcopalem Cathedram Syraculanam, inter alia requirebat, ut Leonis Epifcopi Cata- SAA E, mr ge Elia nenfis confenfus accederet: Quod fi factum fue- yit, ctiam Frater et Cocpifcopus Nojter Leo ez ceffionem facere debebit, ut liber ad ordinandum Doffit inveníri; ad quae verba Editores ita ob- fervant in Notis; Zam erant Clerscd fuae Eccle- fae addicte, ul ne eos quidem in Epujfcopos al- arbitramur, fatis huic rei in Ecclefiafticis Cano- nibus provifum efíe. In Concilio Toletano IV. anno DCXXXII fub Sancto Ifidoro - celebrato, Canone 50 ita legitur: Clerace, que Monachorum propofitum appetunt, quía meliorem vilam feque cupiunt, liberos tés ab Epijcopo ¿n Monajteriís