BCCPAM000360-3-61p01d00000000

or. cL iidllprr ti Cattaeceanom Se j ir ee mg, otoitz on eta egokirik. Lenbiziko mendeetan kristau egin ziran Pran- ’ tziko efeinuak eta kristauen liturgiaren edertasuna ikusirik, esaten zuten bere baitan: «Au ote da eske- fii diguten zerua?» Aquitaniako efegea bide onera ekartzeko itz egin zion Bernardo Santuak, bajfia etzuan ezer ere iristen. Alako batean joan zan meza ematera eta Jauna bere eskuetan zuala elizatik kanpoan zegoan efege bila atera zan eta befiro itz egin zion. Jauna Aren eskue- tan ikusi zuenean, biotza bete zitzaion eta bide zuze- - nera itzuli zan efege ura eta afezkero bizi gogofa eramanaz, santua izan zan. Liturgiaren edertasuna ezagutuko balu efiak, ez ote litzake elizkizunetara obeki ta gogotiago eto- fiko?... Abestiak badu ze ikusirik Liturgiakin? Bai; elizkizunak eta abestia beti elkafekin izan dira, ezta abesti gabeko elizkizunik. Ara zer dion Eliz-abéstietaz XI-gafen Pio Aita Santuak «Dévini cultus sanctitatem> izena daraman idazki edefean: «Nekegafi da efia elizkizunetan abestu gabe egotea; guztiz beafezkoa da efia elizkizunetan, ez afotzak edo ikusle mutuak bezela egotea, baizik berak ere apaizen eta abeslarien (kantarien) abestiai lagundu egin bear dio.» aufean ipifirik, ez bai da Liturgia ezagutzea bezain iil ct Aalt}