BCCPAM000325-6-05000000000000

Propofitio prima: Probatur 3. Quía ¡am non manet: ambigen- di locus poftquam $5. Alexander VITA. in hac fua Conftitutione, damnar in terminis preditam pro= politionem (preter alías inferiores cenfuras)vt he- reticam; Ergo,étc, 8 Preterca ex abfurdis impugnatur infuper diéta propofitio:Quia abfurdumeeft dicere elle méz ritorium,vel demeritorium,quod aliquis fic ex ne cefsitate agit, quod vitare non poísit , tefte D. Thom.de eleét. human. feu liber arbitr. art. 1.0" mis voz Sed fic eft, quod nos hic,8 nunc, feuin ftatu na turx lapíx , ftando doétrivz contrariorum, fic ex necefsitate agimus , quod non pofsimus operatioz ner evitare, fiquidem non datur libertas d necefsic tate in nobis, fed folum in Adamo:Ergo,8ec, 9 Impugnatur 2. Quia fi nón haberemus Ii4 bertatem in nobis, fed fojumin Adamo, non polfet peccator ¡ufte feprehendi, in eo quod flagitium commiflerit; fed hoc nihil ablurdius:Ergo,8c, Ce tera patent, maior veró probatur. Tim: quía non potelt iufte reprehendi , quod jufte cfeufari potelt; Sed fre eft, quod ¡lle iufté pof- fer exculari: nam increpanti, cur hoc fecifi? Tuti fi ma enim ellet ifta refpontio,: Quja licét Adamus fuerit liget , ego vero in me non fum líber, nec ha. beo expedicum víum liberi arbitrij, 8 fi feci di £tum flagitium, ideó ¡llud feci , quia vinculum ne- céfsitatis ¡ta me obltrinxit , vt nulla vera potentia pofíem non faceré ! ecce , quam iuxtam excufatio- neth poflet habere quilibet peccátor , in adverfas riorum fententia! Ergo,érc. ¡- 10" Tmoóquilibet dimnatus poflet fic conque. ri.de Deo: Cut me acufas quali peccantém?¿ Aut cur mihi promitebas indulgentidin peccatorum? Si ita óppreflus fui metefsjtate , vt nec relpirare y nec refiftere pótui , 8c tu cognolcehás non elle in mea poteftate ¿liud ficeré, quará quod feci? Quid ergo peccavi? Quid commérii? Nam licéet Adamús fue rit liber,mihitamen non fuit fefvatum liberum ara bitrium? Tu fcís Domine necelsitarem;quá preus foj 3 cur mihi impútas vtilnera que fufcepi?Sic damnatús poflet conqueri de-Deo, 8l qugrela ¡llá ellet ¡uftifsima; vera foret adverfáriorum fentenz- +14; Ur optimé. D:Auguftiños ¿dverfas fórtum. 152, dico,queft.1.8. 3.0 4. iniquum enim eflet dam náre eum,cuí tion fuit poteftas iufía complere. rr Impúghatur 3. Nám licéet -Adarmus fuerit libet, Se Lise peceaverit, fi nos nor effemuis int hoc ftatu mártre lapfe liberi ii nobis 4 necefsital te, Dicus nobis ¡fiterdum inhiberet necelfarias 8: im terdum preciperet impofsibili4+ de áliquá Def pres cepta homintbus ¡uftis volentibrs;8e cohantibus lez cundum prefeñtes; quas habent vires eflent impol- fibilta:deelt quoque Mis gratia,qua polsibilia fát; vt fátetur Tanfenins in fua prima propofitioné ; Sed Jeep, quod hoc dicere el temerariant ] imipiúm, blasphemtúm , anathémate damiiatunt , hereticumi declaratam; Sc vt tale damnatari ab Inocencio X? 8cáb Alexandro VI! 1n predióta prima propoficios ay Tanfenij: Ergo, 8:64 : : € 12 Ex qua damnatione, 8c cenfuris Ge iterum arguo, dí elt confirmarjo antecedentis. De fide eft hominem iuftum fecundum prefentes quas habet vires polle adimplere priecepta 3 Sed fc ef, quod pofle adimplere precepta igem eft ac pofíe pecca= ta vitare: ergo in homine jufto fecundum'prefentes quas habet vires et poteítas ad evitanda peccata: ergo nulla ex Cauía poteft haberé necefsitatem pee candi,8 impotentia vitandi peccata,nam impoten= tig vera evitandi peccata —Pugnáat cum vera pótcita. te cavendi ea: Ergo, 8rc, 13 Refpondent Tanfeniani, precepta deberá dici ablolute pofsibilia,8c peccata abfoluta impedi- bilia,licer detur impotentia vera ad adimplenda ¡1 la, € ad precavehdaifta , quia impotentia ortum ducens ex fuppofitione voluntaria , € imputabili, qualis et fuppofitio culpg originalis , non págnat cum abfoluta impofsibilitate. Impotentia enim ifta, cum fluat ex fuppofitione nobis voluntaria; imputabilitatem hon aufert: nam cum ortum dun cat ex culpa, non eft vnde excufet 4 culpa. 14 Sed contra 1. Naminde fequeretur quod Opera que fiunt ab amentibus, phreneticis , $ cora: poraliter cecisfint veré peccata,quibus pofsitDeus ¡ufte damnare xternis cruciaribus ; quod ita diffos hum eft,6c 4 communi fenfu als horrens , yt fine ind dignatione audiri hon pofsit, pe 15 Probatur fequela. Ideó per lahfeniftas im potentia vitandi malum 6rta ex concupifciéntid non excufat A culpa quiá eftprofluens ex original? Culpa cuiús pena eft concupifcjentia iplazatati jm potentia vitandi peccatum , procedens ex amentias phrenetide , 8 cecitate corporali, prófeda cltex Originali culpa , cuius hgc omnia mala eMátud funt; amentia enira, furor, phiéneñs , 8z corporalis Cecitas per peccatum Originále funt introdudtá, ve funt peené ¡llius , vt ex Ruguftinó pluribus probaf ¡ple Tanfentus , lib. 3. de ftatu pure náture, Cap. 114 Cul huhc prefigit titulum: Nallui qualecumgue maz, lam inferrá a Deo potef? creature rárionali fine culpas Lueulenta Augu/tini teflimonia? ergo nec amentjas nec furor, nec phrenelis,nec corporális cécitas ex Culat d pecato. 16 Hinc ingentía inferuntúr ablurda : nam,4 amens fe polluat ¿ futibundus occidat hominem, phreneticastibi ipíi elidat capue; Corcus a ñativi tate,dum ád latrantem nititur abigerc cañem, cafu intérficiat infántem : omnes, hi criminis ertint icia hemo excufatur, omnes fupplicio funt obA0x ij nor enim excular' amientia , non furor , non phreñelis; non ceécitas mon ignorantia i6 vencibilis (de quiin propofitione fequenti ) qué omnia fantt mala, Lina fenid ipfo telte,per peccatum Oiginale introduiGa? érgo “tion magis exculané quám concupifcentiay quz ided precise non excufat per Tarifeniftas, quiá per peccatum originaleeltitrrodutra: Ergo, 8cc. 17 . Contra .2, Nám indé etiam (eguerétut motus rebelles concupifcertiz, qui prevenitint vlumi saciódt € vere péccata ¿quod ell dñiathcw matizataa in Tridentido, JJ. 5: a Dicretó de pe: cstg

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz