BCCPAM0001153-1-0900000000000

Anno 1870. 600 » auctoritatem Romano - Pontifice fuperiorem ap- pellare. Si quis itaque dish Romanum Pontificem habere tantummodo officium infpectionis vel di- rectionis, non autem plenam et fupremam po- teftatem jurisdictionis in univerífam Eccleñam, non folum in rebus, quae ad fidem et mores, fed etiam in ¡is, quae ad difciplinam et regimen Ec- cleñiae per totum orbem diffufae pertinent; aut eum habere tantum potiores partes, non vero totam plenitudinem hujus fupremae poteltatis; aut hanc ejus poteftatem non efíe ordinariam et immediatam five in omnes ac fingulas eccleñas, five in omnes et fingulos paítores et fideles; anathema Íit. f $ CAPUT IV. De Romani Pontificis infallibili magi/lerio. Ipío autem Apoftolico primatu,' quem Ro- manus Pontifex, tamquam Petri principis Apo- ftolorum fucceffor, in univeríam Ecclelam ob- tinet, fupremam quoque magilterii poteftatem comprehendi, haec Sancta Sedes femper tenuit, perpetuus Eccleae ufus comprobat, iplaque oe- cumenica Concilia, ea imprimis, in quibus Oriens cum Occidente in fidei charitatisque unionem conveniebat, declaraverunt. Patres enim Concilii Conftantinopolitani quarti, majorum veftigiis in- haerentes, hanc folemnem ediderunt profelfionem: Prima falus eft, rectae fidei regulam cuftodire. Et quia non potelt Domini noftri Jelu Chrifti praetermitti fententia dicentis: Tu es Petrus, et fuper hanc petram aedificabo Eccleñam meam, haec, quae dicta funt, rerum probantur effectibus, quia in Sede Apoftolica immaculata eft femper catholica refervata religio, et fancta celebrata doctrina. Ab hujus ergo fide et doctrina feparari minime cupientes, fperamus, ut in una commu- nione, quam Sedes Apoftolica praedicat, efíe mereamur, in qua elt integra et vera Chriftia- nae religionis foliditas. (Ex formula S. Hormis- dae Papae, prout ab Hadriano 11. Patribus Con- cilii Oecumenici VIIL, Conítantinopolitani IV. pro- pofita et ab ¡isdem fubícripta et.) Approbante vero Lugdunení Concilio fecundo, Graeci pro- fe funt: Sanctam Romanam Eccleñam fummum et plenum primatum et principatum fuper uni- veríam Ecclefiam catholicam obtinere, quem fe ab ipío Domino in beato Petro, Apoftolorum principe five vertice, cujus Romanus Pontifex eft fucceffor, cum poteltatis plenitudine recepille ve- raciter et humiliter recognofcit; et ficut prae cae- teris tenetur fidei veritatem defendere, fic et, fi bris ejusdem anni. Poítera die nuntium advenit, Guber- niúm Gallicum Gubernio Boruflio bellum indixifíe, Gallis vero a Boruflis mox victis et Napoleone in captivitatem Bullarium Capucinorum quae de fide fubortae fuerint quaeftiones, fuo debent judicio definiri. Florentinum denique Con- cilium definivit: -Pontificem Romanum, verum Chrifti Vicarium, totiusque Ecclefae caput et omnium' Chriftianorum patrem ac doctorem exi- ftere; et ipfi in beato Petro paícendi, regendi ac gubernandi univerfalem Eccleñiam a Domino no- ftro Jefu Chrifto plenam poteítatem traditam efe. Huic paftorali muneri ut fatisfacerent, Prae- decefores Noftri indefefíam femper operam de- derunt, ut falutaris Chrifti doctrina apud omnes terrae populos propagaretur, parique cura vigi- larunt, ut, ubi recepta efíent, fincera et pura con- fervaretar. Quocirca totius orbis Antiftites, munc finguli, nunc in Synodis congregati, longam ec- clefiarum confuetudinem et antiquae regulae for- mam fequentes, ea praefertim pericula, quae in negotiis fidei emergebant, ad hanc Sedem Apo- ftolicam retulerunt, ut ibi potiflimum refarciren- tur damna fidei, ubi fides non poteft fentire de- fectum. (Cf. S. Bern. Epift. CXC.) Romani autem - Pontifices, prout temporum .et rerum conditio fuadebat, nunc convocatis oecumenicis Conciliis aut explorata Eccleñiae per orbem difperíae fen- tentia, nunc per Synodos particulares, 'nunc aliis, quae divina fuppeditabat providéntia, adhibitis auxiliis, ea tenenda definiverunt, quae facris Scrip- turis et apoftolicis Traditionibus confentanea, Deo adjutore, cognoverant. Neque enim Petri fuctel- foribus Spiritus Sanctus promiffus elt, ut eo re- velante novam doctrinam patefacerent, fed ut, eo afíiftente, traditam per Apoltolos revelationem feu fidei depoñitum fancte cuftodirent et fideliter exponerent. Quorum quidem apoftolicam doctri- nam omnes venerabiles Patres amplexi et fancti Doctores orthodoxi venerati atque fecuti funt, pleniffime fcientes, hanc fancti Petri Sedem ab omni femper errore illibatam permanere, fecun- dum Domini Salvatoris noftri divinam pollicita- tionem difcipulorum fuorum principi factam: Ego rogavi pro te, ut non deficiat fides tua, et tu aliquando converíus confirma fratres tuos. Hoc igitur veritatis et fidei numquam de- ficientis charifma Petro ejusque in hac Cathedra fuccefforibus divinitus collatum eft, ut excelío Luo munere in omnium falutem fungerentur, ut uni- veríus Chriíti grex per eos ab erroris venenoÍa efca averfus, coeleftis doctrinae pabulo nutriretur, ut, fublata fchifmatis occafione, Eccleña tota una confervaretur, atque fuo fundamento innixa, firma adverfus inferi portas confiíteret. At vero cum hac ipía aetate, qua falutifera Apoftolici muneris eficacia vel maxime requiri- deducto, rex pedemontanus more parricidarum Romam invafit et die 20. Septembris in fuam impiam redegit dia Sp do jad A A dic bl A ji dica poteftatem, Quare Summus Pontifex in hac luctuoía