BCCPAM0001153-1-0900000000000

Jub Pio etiam profunda Dei. (1. Cor. HI, y—9.) Et ipíe Unigenitus confitetur Patri, quia abícondit haec a fapientibus et prudentibus, et revelavit ea par- vulis. (Matth. XI, 25.) Ac ratio quidem, fide illuftrata, cum fedulo, pie et fobrie quaerit, aliquam, Deo dante, my- fteriorum intelligentiam eamque fructuofifimam aflequitur, tum ex eorum, quae naturaliter cog- noícit, analogía, tum e myfteriorum ipforum nexu inter fe et cum fine hominis ultimo; nunquam tamen idonea redditur ad ea perfpicienda inftar veritatum, quae proprium ipíius objectum con- ftituunt. Divina enim myfteria fuapte natura in- tellectum creatum fic excedunt, ut etiam reve- latione tradita et fide fufcepta, ipíius tamen fidei velamine contecta et quadam quafi caligine ob- voluta maneánt, quamdiu in hac mortali vita peregrinamur a Domino: per fidem enim am- bulamus, et non per fpeciem, (2. Cor. V. 7.) Verum etf fides fupra rationem, nulla tamen unquam inter fidem et rationem vera diflenfño efíe poteft: cum idem Deus, qui myfteria re- velat et fidem infundit, animo. humano rationis lumen indiderit; Deus autem negare feipfum non poffit, nec verum vero unquam contradicere, Inanis autem hujus contradictionis fpecies inde potifimum oritur, quod vel fidei dogmata ad mentem Eccleñae intellecta et expofita non fue- rint, vel opinionum commenta pro rationis effatis habeantur. Omnem igitur afíertionem veritat; illuminatae fidei contrariam omnino falíam efíe definimus. (Conc. Lat. V. Bulla .4p0/tolwz reg:- minis.) Porro Ecclefia, quae una cum apofto- lico munere docendi, mandatum accepit fidei depofitum cuftodiendi, jus etiam et officium di- vinitus habet falá nominis fcientiam profcribendi, ne quis decipiatur per philofophiam, et inanem fallaciam. (Coloff. II, 8.) Quapropter omnes chri- ftiani fideles hujusmodi opiniones, quae fidei doc- trinae efle cognofcuntur, maxime fi ab Ecclefa reprobatae fuerint, mon folum prohibentur tan- quam legitimas fcientiae concluñones defendere, fed pro erroribus potius, qui fallacem veritatis [peciem prae fe ferant, habere tenentur omnino. Neque folum fides et ratio inter fe diffidere nunquam poffunt, fed opem quoque fibi mutuam ferunt, cum recta ratio fidei fundamenta demon- (tret, ejusque lumine illuftrata rerum divinarum [cientiam excolat; fides vero rationem ab erro- ribus liberet ac tueatur, eamque multiplici cog- matis et die 7. Junii de primo et fecundo capite ejus- dem Conftitutionis, die 9, Jumii de tertio capite usque ad 15. Junii, dein in 72 Congr. de quarto capite, quod continuatum fuit usque 4. Julii. In Congr. 82 multi Patres facultati loquendi jam obtentae renuntiarunt. Die 2. Juli lata funt fufiragia de integro textu ER IX. 595 nitione inftruat, Quapropter tantum abeft, ut Ec- cleña humanarum artium et difciplinarum culturae obfiftat, ut hanc multis modis juvet atque pro- moveat. Non enim commoda ab ¡is ad hominum vitam dimanantia aut ignorat aut defpicit; fate- tur imo, eas, quemadmodum a Deo, feientiarum Domino, profectae funt, ita fi rite pertractentur, ad Deum, juvante ejus gratia, perducere. Nec, lane ipía vetat, ne hujusmodi difciplinae in fuo quaeque ambitu propriis utantur principiis et pro- pria methodo; fed juftam hanc libertatem agno- ícens, id fedulo cavet, ne divinae doctrinae re- pugnando errores in fe fufcipiant, aut fines pro- prios transgrefíae, ea, quae funt fidei, occupent et perturbent, Neque enim fidei doctrina, quam Deus re- velavit, velut philofophicum inventum propofita eft humanis ingeniis perficienda, fed tamquam divinur depofitum Chrifti Sponfae tradita, fide- liter cuftodienda et infallibiliter declaranda. Hinc facrorum quoque dogmatum is fenfus perpetuo eft retinendus, quem femel declaravit Sancta Mater Eccleña, nec unquam ab eo feníu, altioris intelligentiae ípecie et nomine, recedendum. Cre- Ícat igitur et multum vehementerque proficiat, tam fingulorum, quam omnium, tam unius ho- minis, quam totius Ecclefñae, aetatum ac faecu- lorum gradibus, intelligentia, fcientia, fapientia: fed in fuo dumtaxat genere, in eodem fcilicet dogmate, eodem fenfu, eademque fententia. (Vinc. Lir, Com- mon. n. 28, CANONES. L De Deo rerum omnúm Creatore. 1. Si quis unum verum Deum vifibilium et inviiibilium Creatorem et Dominum negaverit; anathema Ít. 2. Si quis praeter materiam nihil efíe affir- mare non erubuerit; anathema ft. 3. Si quis dixerit, unam eandemque elle Dei et rerum omnium fubftantiam vel efíen- tiam; anathema fit, ] 4. Si quis dixerit, res finitas, tum corporeas tum ípirituales aut faltem ípirituales, e divina fubltantia emanaffe; aut divinam effentiam fui manifeítatione vel evolutione fieri omnia; Proemii et primi capitis. Proemium ab omnibus, pri- mum caput ab omnibus, 6 vel 7 tantum diffentientibus, confirmatum fuit Die 13. Jul. pene omnes afíenfum praebuerunt canoni primo et fecundo. Textus tertii et quarti capitis emendatus cum refpectivo canone admiffus fuit ab omnibus, exceptis circiter 50 Patribus. 149* Anno 1870.