BCCPAM0001153-1-0900000000000

Jub Pio PP. 1X. 511 fcribi, ,¡ut f Provinciales noverint aliquos religiofos infufficientes, et minus idoneos ad confeffiones faecularium audiendas, omni fepofito humano refpectu, eos fufpendant, confcientia in diem ju- dicii onerata, fi ineptos Miniftros eo in officio fubflituerint: et. apud Lucium Ferraris verb. approbatio art. 2 n. 20, haberi: ,Generalis Re- gularium poteft fubditos fuos a fe, vel fuis Prae- decefíoribus, vel aliis quibuscumque fuperioribus ad audiendas confefiones approbatos, eosdem ab eisdem confeffionibus audiendis fufpendere, etiam ex cauía occulta, et extrajudicialiter, ut de- claravit S. Congregatio Epifc. et Reg. die 2. Julii 1617.“ His pofitis, cum opinio etiam invaluerit, qua cenfetur, non poffe Superiores Regulares fubditos fuos fufpendere ab audiendis faecularium confeffionibus, eo quod dicatur, poteftas juris- dictionis non recipi a Superioribus Regularibus, fed ab Epifcopo, vel Ordinario; hinc ad repel- lendas dubietates, in re tanti momenti quinque dubia quae in calce habentur, accurate laudatus Procurator proponebat. Antequam quaeftio S. C. proponeretur au- ditus eft Confultor, qui fequens exprefit votum. Votum Comfultoris ín compendium redactum. Animadvertebat Confultor, rationem diff- cultatis hujus implexae quaeftionis fitam elfe in divería Theologorum et Canoniftarum fententia circa jurisdictionis originem, et medium per quod Sacerdotibus Regularibus ifthaec jurisdictio de- venit, Plerique enim Auctores in eo conveniunt, jurisdictionem in Regulares derivare ab Apo- ftolica Sede, quae Superiori Ordinis collata in inferiores diffunditur, eo fere modo, quo Epifcopi approbant Sacerdotes faeculares ad confefhiones audiendas in propriis dioecefibus. lta rem ex- ponit Suareñus ¿2 op. De Releg. l. 9 c. 2 et m Tractat. de Poenit. DiJp. 28, Ject. 3 et 4. Itaque, qui ejusmodi doctrinam fequuntur ex ea inferunt, cum Summus Pontifex commu- nicet immediate jurisdictionem Superiori, qui eam delegat fuis fubditis, five immediate five me- diate per Provinciales, aut Superiores locales, nullius efíe valoris abfolutionem, quam ¡fi fae- cularibus poenitentibus impertiuntur, fi eisdem a dictis Superioribus fublata fit delegatio. Verum contrariam fententiam probabiliorem, et communiorem efíe animadvertebat Confultor, quae tenet non folum approbationem, led etiam jurisdictionem Regularibus ad audiendas faecula- rium confeffiones dari ab Epifcopis in fuis re- fpectivis dioecefibus. Ex qua doctrina fequitur, irritam atque nullam efíe abfolutionem facramen- talem cuipiam faeculari impertitam, a Sacerdote Regulari cui concefía non fuerit approbatio, et facultas ab Ordinario. Ita Benedictus XIV. in Opere De Synmod. divecef. l. 9 cap. 16 $. y et S. innixus auctoritati Concilii Tridentini /ef/. 23. €. 15 de Refor., mec non variis Pontificiis Conftitutio- nibus. Id ipfum confirmat alibi praefertim vero ld. 2 Cc. 3 $ 2 ubi refert Refolutionem S. Cong. Conc. 18. Aprilis 1722, qua decifum eft, non pofíe Capucinos, qui in triremibus Pontificiis mi- nifterium exercebant facultate Apoftolica, excipere confeffiones in civitate Centumcellarum absque approbatione Epifcopi. : Dato proinde etiam (profequebatur Con-= fultor) quod Regulares, praefertim Mendicantes, per privilegium ipfis conceffum habeant ab Apo- ftolica Sede jurisdictionem abfolvendi ut docet Suarefius; attamen cenfendi non funt Romani Pon- tifices voluiífe ejusmodi poteftatem eisdem tri- buere absque Epifcoporum approbatione, in quo- rum dioecefibus poenitentiae facramentum ab ipfis adminiftratur. Quare lícet fuperiores Regulares quempiam «e fuis fubditis arceant a confeffionibus audiendis, ipfisque prohibeant adminiftrationem Sacramenti Poenitentiae, non ideo ipfi auferunt facultatem valide abfolvendi, quam Regularis non a praelato fuo, fed ab Epifcopo accepit, aut fi placet a Romano Pontifice, fed cum fubordina- tione ad approbationem Epifcopi. Ex his ergo confequitur fubditos reluctantes, obedientiam fuis fuperioribus detrectantes, fi non abítineant ab hujus facramenti adminiftratione eisdem interdicta, peccare quidem; attamen fi abfolvant, eorum abfolutionem validam effe. Et haec circa validitatem, vel invaliditatem abfolutionis datae a Sacerdote Regulari faecula- ribus contra interdictum fuorum Superiorum. Ad alteram autem quaeftionem quod attinet, num fcilicet, qui invalidam impertit abfolutionem incurrat irregularitatem , obfervabat Confultor fimilem quaeftionem fuiffe difcuffam a Carolo Ant. in Zhefauro.- De poenis ecclefiaflicis part. 2 cap. 2. In hoc capite fecundo fic infcripto: .46- Jolutio Jacramentalís data a Sacerdote non ap- probato, feu alieno fubdito, fine licentía compe- tente, fibi proponit hic Auctor dubium III his verbis: ,Quaeri poteft, an talis Sacerdos fcienter abíolvens fine approbatione, feu licentia compe- tente, incurrat irregularitatis poenam :“ et refpon- det: non incurrere ¿rregularilatem 2llam, quam incurrunt ufurpantes actum Ordinis Sacrí quem non habent; quía hienonufurpat actum Ord. Sacrí cum vere fit Sacerdos, fed ufurpat actum Juris- dictionis quam non habet: cui ufurpation: non ef impojita irregularitatis poena praedacta. Ex his indicatis doctrinae capitibus inferebat Confultor, quid fingulis dubiis refpondendum opinaretur, Ea quae ex officio adjungebantur. — Ad- ducto Concilii Trid. Decreto /ef/. 23 cap. e. 15 128* 1866. el A A ES die A ko E A ES - De de - o