BCCPAM0001153-1-0900000000000

Jfub Pio PP. 1X tione feu de Epifcopali venia et confenfu quem Tridentina Syondus et Pontificiae Conftitutiones ad canonicam Regularium domorum exiftentiam conftituendam requirunt. Nemo certe, Venerabilis Frater, de hujusmodi Epifcopalis confenfus ne- cefitate dubitare poteít, fed in praefenti quae- ftione eft videndum fi hic confenfus fufficienti modo extiterit. Ac rebus omnibus fedulo exa- minatis, qua aequitate negari unquam poterit ejusmodi extitifíe confenfum? Et fane, ut caetera omittamus, omnes norunt, Venerabilis Frater, commemoratos religiofos tum Franciscalis Ordi- nis, tum Societatis Jefu viros reipía plures ab- hinc annos iftic extitifle fub variis Parifienfibus Antiftitibus Tuis Praedecefforibus, qui eorumdem Regularium opera ad animarum falutem curan- dam, et ad omnia facri minifterii munía obeunda quam libentifime ufñ «funt, quique eosdem Re- gulares omnibus benevolentiae et honoris figni- ficationibus funt profecuti. Quae tuorum Praede- ceflorum erga ipíos Regulares agendi ratio clare oftendit canonicum confenfum fufficienti modo exprefflum fuifíe, illumque negari haud pofíe quin maxima Tuis ipfis Praedecefíoribus inferatur in- juria. Atque percommode hic cadit quod (de Inftitut. cap. ,Non amplius“) Fagnanus ' auctor aequalis et etiam pofterior Urbano VIH. aliisque Romanis Pontificibus Praedecefforibus a Te ap- pellatis, et illarum canonicarum Conftitutionum quas recenfes fcientifimus fcribebat, quin nemo un- quam vel antea vel poftea adverfatus fuerit: ,¡Glofía ultima in cap. de Monachis, quaeft. 2, ponde- rando verbum Probante, notat ,fatis efle ut Epifcopi confenfus accedat poft erectionem quia ratihabitione poteft confirmare:“ et confentiunt ibi Hugo Archidiaconus et alii. , Et revera aliter elle non poteft, cum ita aequitas exigat, et, que- madmodum jurisperiti loquuutur, facta potentiora funt verbis. Ex quo pro Tua fapientia intelligis nullum pondus habere tuam animadverfionem ex Ur- bani VIII. Conftitutione deductam, ut fcilicet Or- dinarii venia exprefa. elle debeat et non 2m- plicita aut praefumpla, veluti exiftimas, quoniam non minus id exprimitur quod certis, evidentibus et longa annorum ferie continuatis factis expri- mitur, quam quod verbis et etiam fcripto ex- primitur. Ac multo minus valet alía animadverfo, ut fcilicet haec Epifcopalis venia fcripto fit tra- denda, propterea quod non folum facta poten- tiora funt verbis et feriptis, verum etiam prop- terea quod nulla canonica Conftitutio hanc Ícripti conditionem ftatuit. Neque afferri poteft argu- mentum a Concilio Tridentino depromptum, ut fcilicet Ordinarii confenfus fundationem praecedere debeat. Nam Te minime latet hunc efíe pro- prium, naturalem et juridicum omnis ratihabitio- 507 nis quae ex fequentibus factis oritur effectum, fanandi fcilicet defectum illius actus qui recte praecedere debuiflet. Nihil autem ad praefentem quaeftionem attinet quod de praefcriptione lo- queris, cum nemo prorfus intendat aut velit Or- dinarii confenfum per praefcriptionem excludere, fed unice dicitur hujusmodi confenfum, tot factis ac longa annorum férie amplifime declaratum, fine dubio ac fufficienti modo exiftere, et non folum haud poffe eumdem negari confenfum, ve- rum etiam pro certo haberi debere, ¡llum omni meliori forma extitiffe. Jam vero dum haec praedictis Tuis potif- fimum Litteris, kalendis Septembris ad nos miffis, reícribenda Tibique diligenter confideranda efíe cenfemus, haud poffumus quin alia quoque non levis certe momenti Tibi fignificemus. Namque diffimulare non poffumus. Venerabilis Frater, fum- mam fuiffe Noftram moleftiam admirationemque ubi accepimus Te exequiis interfuifíe Magni utriusque militiae Magiftri Magnan et folemnem abfolutionem fuifíe impertitum, dum ex illius fe- retro Maffonica etiam extabant infignia, et cidem funeri focii illius dammatae Sectae cum eisdem infignibus abfiftebant. Tuis litteris, die r. proximi menfis Augufti ad Nos feriptis, afíeveras illa in- fignia nec a Te nec a Tuis presbyteris vifa fuiffe, neque ea ullo modo a Te cognofci. Verum optime fciebas, Venerabilis Frater, ¡llum defunc- tum virum, dum vixit, Magaí uti appellant Ortentis munus profcriptae ejusdem Sectae mi- fere fuftinuiffe; et iccirco facile praevidendum érat ejusdem Sectae focios ¡lli funeri efíe interfuturos ac fimul curaturos ut ipñius Sectae infignia often- tarentur. Itaque pro Tua religione omnia Tibi erant fedulo confideranda et omnino ab illis exe- *quiis cavendum, ne Tua praefentia et opera excitarentur gravifima illa admiratio et offenfio, qua omnes viri catholici merito affecti fuerunt. Etenim haud ignoras quomodo, gravibus etiam irrogatis poenis, Ma//onzea aliaeque hujus- modi iniquitatis focietates a Romanis Pontificibus Decefíoribus Noftris et a Nobis ipfis damnatae fuerunt (Clemens XIL, Crnftitut. , In eminenti;* Benedictus XIV., ,Provideas;* Pius VI ,Eccle- fiam;* Leo XIL, ,Quo graviora;* Noftra En- cyclica Ep., die 9. Novembris 1846; et alibi). Siquidem hujusmodi impietatis fectae, no- mine licet diveríae, tamen nefario fceleftifimorum confiliorum foedere inter fe conjunctae, ac teter- rimo contra facrofanctam noftram religionem et hanc Apoftolicam Sedem odio inflammatae, tum pefliferis fcriptis longe lateque difíeminatis, tum pravis aliis quibusque ac diabolicis prorfus arti- bus adhibitis omnium mores mentesque corrum- pere, omnemque honeftatis, virtutis, veritatis ac juftitiae ideam de medio tollere, et monftrofa E Anno 1865. A E e o E A ES pa PA A A LL Aa