BCCPAM0001153-1-0900000000000

Jub Pio PP. 1X. 467 abfolvitur a jugo monafticae profefionis, non quantum ad omnia, fed quantum ad illa, quae oficio pontificali repugnant, ut dictum eft.* Quam fententiam fequuntur Pafferinus /oc. cft. Card. Petra aliique pauci, Si ejusmodi quaeftio, Confultor fubjungebat, dirimi deberet extrinfeca auctoritate, prima fen- tentia vera dicenda foret, quáe velut communis haberi poteft. Unde Card. Petra a 3 comm. én Conft. 5 Alex. IV n. 32 fcriptis: ,Huic tamen fententiae, cui communis Doctorum calculus ac- ceffit, in obfequium potius auctoritatis, quam fuadentis rationis captivare intellectum oportet.* Verum expenfis rationibus, tertiam fententiam veram dicendam efle cenfebat Confultor et in praxi fequendam; rationes autem, quas tantum indicamus funs fequentes. Obligatio ex profefione orta obfervandi votum obedientiae, et regulas proprii Ordinis, natura fua perpetua eft. Ex triplici tantum hy- pothefi poífet cefíare, nimirum, vel per incom- patibilitatem novi ftatus legitime adepti: vel per aliquam difpofitionem canonici juris: vel per Pon- tificiam difpenfationem. Atqui nulla ex hifce hy- pothefibus in facto obtinet. Non prima, quia Regulae, quae ad perfectionem Regulares fim- plices ducunt, conveniunt etiam Regulari Epifeopo, qui ad magifterium perfectionis evectus, inftruere populum, eumque ad fanctitatem promovere de- bet. Quo enim Epifcopus perfectior evadit, eo utilior populo redditur. A tramite ergo perfectio- nis femel fuícepto per determinatae Regulae pro- feffionem deflectere non poteft. Altera hypothefis pariter locum non habet. Namgque in canonico jure, excepto Canone Sía- tutum de cujus vi infra dicetur, nihil aliud re- peritur, ex quo folutio a dicta obligatione erui pofht. Tertiam autem hypothefim, plura documenta non modo excludunt, fed contrarium aperte de- clarant. Ac omiíía epiftola Innocenti E ad Viec- triciom, quam fupra retulimus, adducebat Con- fultor plura alia documenta. Innocentius III Epi- fcopum Pinnenfem, qui ex Abbate Ordinis Ci- ftercenfis ad Epifcopatum affumptus, monaíticas obfervantias non cuftodiebat, fic acriter redar- guit: , Zacti fumus dolore cordis intrinfecus, el graví moerore turbati, quod ut ficut accipimus, ón injuriam Ordinis tuz, el infamiam Ordina- tionis noftrae agís in pluribus ut apoftata, quí tefte firibtura vir inutilis appellatur. Sí enóm diligenter attenderes, quod de Monacho non. fimplici, fed de Abbate duximus —n Ep:/copum afjumendim .... eam deberes objervare, lam in vita, quam in moribus honeftatem, quae ad fa- lutem tibi proficeret, et fubditis ad exemplumn. Verum, de quo miíramur non modicum el mo- vemur, propriae conditionis oblitus, quod poft rv 1864. acceptum Epifcopatum quaedam illicita /zteas ef expedías, quae Fratrum Ciftercenfium obfervantia reputat inhonefta: fzcturata Jella, et chirothecés uteris fericatis, amplo te galero coronas, el car- nibus publice usque ad Jaluritatem te reples, ei forfitan per infignía hujusmodi comparandus de quo, data el tunica pellica, feriptum eje legitur — ecce Adam factus eft ficut unus ex nobis fciens bonum et malum— .... Meminimus quidem, et tu debueras meminif]e, qualiter ín recefJu tuo coram fratribus noftris deftricte tobt duxónus injungendum, ut Ciftercienfis Ordiínzs obfervantiam cujtodires, cum Pontificalis Jufce- Ptio dignitatis non ab/olveret te a voto, ex qua, bicet cum honore fit, fic onus tibi magis auxerit, ut Religioni nihil penitus deperiret, per quod ejus habenas taliter relaxares. Ideoque Frater- mitati Tuae per Apoftolica Jeripta mandamus atque praecipímus, qualenus .... ta corrigas vitam tuam, el te fic obfervantiae regulari con- formes, ut non redi]e ad faeculum, fed in Jae- culo potius, ¿pfum et pompas ejus contemnere videaris. Alvoquín cum admonttio praecejjerit, de cactero vindicia fequetur* ex Inmocen. III epift. t. 1 1. 5 pag. 666. Poft hoc aureum documentum, alía adiun- gebat Confultor, nimirum Decretum Alexandri VII. fuper Epifcoporum refidentia emifflum die 26. Julii 1662, quo declaratur, quaenam fit RR. Pontifi- cum mens in evehendis ad dignitatem epifco- palem Regulares, hifce verbis: ,Decernit infuper ac declarat, Sanctitatis Suae mentem nequaquam efi, eosdem Epifcopos, fi Regulares fuerint, ab obligationibus profefioni regulari, quam emife- runt, adnexis, per adeptionem dignitatis ac “mu- neris epifcopalis, ullatenus abfolvere ac eximere, nifi quatenus ejusdem muneris ac curae pafto- ralis exercitio- impedimento fint, ideoque quotie- Ícumque ex ipforum culpa (quod abfit) five ex alia qualibet caufa, aut impedimento quamtum- vis jufto ac legitimo, excepto tempore a S. Conc. Tridentino praefinito, aut noluerint, “aut nequi- verint, minime abfolutos efíe cenferi áb obliga- tione, quam per profefionem regularem contra- xerunt, de vivendo intra clauftra, et fub obe- dientia Superiorum ejusdem Religionis, obfer- vandoque omnia et fingula, quae a Regularibus, intra clauftra degentibus, five ex voto, five ex praeícripto Regulae et Conftitutionum fuae Re- ligionis, quomodolibet, et qualitercumque obfer- vari debent'ac folent.* Hoc decretum fuit in- fuper confirmatum-. a Clemente XI. anno 1715 ac extenfum ad omnes Epifcopos Regulares, qui eliguntur ad obeunda officia Vicarii Apoftolici vel Adminiftratoris et Vifitatoris in aliis dioe- cefibus. ; 117* ada E * 5 = A ET = pa pere = A IEA A A