BCCPAM0001153-1-0900000000000

fub Pio PRIX des Sacramentis atque exemplo bonorum operum; idcirco ii ad perfonalem in fuis Dioeceñibus vel Eccleñis refidentiam obligantur, fine quá injuncto fibi officio defungi per fe 'iplos minime poffent. Porro paftoralis refidentiae debitum quovis tem- pore Eccleñia Dei afíerere atque urgere non de- ftitit; cujus follicitudinis luculenta exhibent tefti- monia non modo veteres Canones, fed et facro- fancta Tridentina Synodus, feff. VI, cap. 1 de Refor. et feff. XXIIL de Ref. cap. 1, ac noviffime Summus Pontifex Benedictus XIV. qui Conftitu- tione ,,Ad univerfae Chriftianae Reipublicae ftatum*“* edita die 3. Septembris 1746, refidentiae obli- gationem et inculcavit fedulo et difertiffime ex- plicavit. Quod fi ubique locorum Paftores anirharum, pro ofhicii fui ratione, continenter in medio gregis vivere oportet, ad id potiori etiam titulo ¡li te- nentur quibus animarum cura demandata elt ¡in locis Mifhionum. Cum enim fideles in Mifionibus graviora pafim “fubire cogantur pericula,.dum minora ut plurimum jis praefto funt adjumenta virtutum, peculiari ac praefentifima indigent vi- gilantia atque ope Paftorum. Haud igitur mirum fi facro Confilio Chriftiano Nomini Propagando nil fuerit antiquius quam, datis etiam Decretis, curare ut a fe dependentes Epifcopi Vicariique apoftolici in fuis Miffionibus, quoad fieri pofíet, absque ulla interruptione refiderent. Quam qui- dem in rem eo usque pervenit Sancta Sedes, ut laudatis Praefulibus fub graviffimis poenis prohibuerit, ne Pontificalia munia in aliena Dioe- cefi. vel Diftrictu, etiam de confenfu Ordinarii, ullo modo peragerent. At quoniam, hisce non obftantibus, haud * raro contingit ut Praelati Mifionum, inconfulta Sede Apoftolica et absque vera necéflitate aut cauía canonica, perlonga fufcipiant itinera, ex quo non mediocria commiííae illis Mifiones pati pof- funt detrimenta, propterea Emi ac Rmi Patres _Sacrae hujus Congregationis, in generalibus co- mitiis habitis die 21. Januarii hujus anni, expe- dire cenfuerunt ut in memoriam revocarentur praedictorum Praefulum canonicae fanctiones circa Paftorum -refidentiam, necnon Decreta quae circa ejusdem obligationem edita funt pro locis Miffio- num, ne quis videlicet in pofterum Dioeceñim aut Diftrictum cui praceft vel ad tempus relinquat absque praevia licentia ejusdem S. Congrega- tionis ..... Decreta et declarationes S. C, de Prop. F. fuper refidentia Praefulum in locis Mifionum. — I. In Congreg. generali coram SSmo habita die 28. Marti anno 1651, Sanctitas Sua decrevit quod Epifcopi S. Congregationi de Propaganda Fide fubordinati non poffint exercere Pontificalia in aliis, praeterquam in propsils Eccleñis, etiamí Tom. X. efíet de confenfu Ordinariorum, fub poena fus- penfonis ipfo facto incurrendae ac eidem Ponti- fici refervatae, dummodo a praefata S. Congre- gatione non fint in certo loco deftinati Vicarii apoftolici, feu Adminiftratores alicujus Eccleñae deputati. — Similia Decreta prodierunt ab eadem S. Congregatione die 26. Julii 1662 et 17. Julii 1715: IL In Cong. particulari de Prop. F, habitá die 7. Maji 1669. — Cum iteratis per S, C. Decretis exercitium Pontificalium extra Dioeceles «Epifcopis ejusdem S. C. affignatas prohibéretur, quaeñvit Epifcopus Heliopolitanus. , An dicta Decreta intelligenda effent vim fuam habere intra fines Europae tantum, an vero extenderentur etiam ad alia loca per quae tranfeundum eflet,. cum ad fuas Eccleñas proficiscerentur,* — S, Con- gregatio refpondit Decreta prohibentia dictum exercitium Pontificalium extendi ad omnia loca, etiam extra fines Europae. 5. €. de Prop. Fide, cum comperifíet gene- ralem inhibitionem quae continetur in fuperioribus Decretis non mediocri. quandoque incommodo efle, praefertim quum Antiftites, ob adverfam valetudinem, ad ea peragenda quae Epifcopalis funt poteftatis, vicinum aliquem Praefulem accer- fere coguntur, in «gen. conventu habito die 2. Augufti 1819 cenfuit fupplicandum Sanctiffimo pro eorumdem Decretorum moderatione, ita ut quando rationabili caufa vel urgente neceffitate Epifcopi feu Vicarii apoftolici ad alienas Dioecefes vel Vicariatus fe conferunt, poflint fibi invicem communicare facultatem Pontificalia exercendi, dummodo tamen femper accedat Epifcopi feu Vicarii loci confenfus, inviolatumque de' cetero maneat refidentiae praeceptum. Id autem Summus Pontifex Pius PP. VII, in Aud. diei 8. Augufti ejusdem anni, ratum habuit ac probavit. III. In Cong. generali habita die 1o. Julii 1668. — EE. ac RR. Patres S. Confilii Chri- ftiano Nom. Propag., attentis expofitis contra Epifcopos ab eodem S. Confilio dependentes qui, cum detrimento fuarum Dioecefium, eas defe- rebant ut Romam vel alia loca peterent, ftatuen- dum cenfuerunt: Inhibeatur Epifcopis S. Congre- gationi fubjectis ne Romam fub quovis praetextu veniant, absque licentia S. Cong. — Decretum editum anno 1626 renovarunt. >> Collectan. Paris Nr. 47. 102 Anno 1861. $ A de = A a e A a A id E 1d A Y

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz