BCCPAM0001153-1-0900000000000

/ub Gregorio FP. XVI]. que afirmaverit S. Cyprianus, his luculentifimis verbis, in epiftola 52, ad Antonianum: Jampri- dem per omnes provincias et per urbes fingu- las ordinati funt Epifcopi. Quamobrem S,. Augu- ftinus contra Crefconium (lib. HI, XVIID com- memorat Epifcopos, ab ipíis Apoftolorum fedi- bus, inconcuflam feriem usque in fua tempora perducentes. Nec minus ex facris monumentis evidens compertumque eft Apoftolos, miffosque ab eis in ultimas etiam orbis partes, Epifcopos plures quacumque, Sacerdotes et miniftros initiafle; at- que adeo Clerum ex indigenis hominíbus, ad Chriftianae Religionis firmitatem et incrementum, inftituiffe, Hinc S. Ignatius Martyr, S. Petri di- [cipulus ejusque in Sede Antiochena poft Evo- dium fucceffor, conftitutos variis in eccleñis, una cum Epifcopo, Presbyteros et Diaconos accurate defcribit. Studete, inquit, in fua ad Magneñanos epiftola (n. 13), ut confirmemini in dogmatibus Domini et Apoftolorum .. . cum digniffimo Epis- copo veftro; et digne contexta fpiritali corona Presbyterii veftri, et fecundum Deum agentibus Diaconis. Et in alia ad Smyrnenfes (n. 12), fa- lutat Deo dignum Epifcopum, et Deo decorum Presbyterium, et confervos ... . Diaconos. 1d ipfum de Corinthiorum Eccleña liquet, ex allata fupe- rius S. Clementis priore epiftola (cap. 30), ubi fic legitur: Summo qúippe Sacerdoti fua munia tributa funt, et Sacerdotibus locus proprius prae- ftitutus eft; Levitis quoque fua minifteria incum- bunt. Denique non praetereundus Eufebius, ab Apoltolorum aevo licet remotior, cujus apertif- fimus eft qui fequitur locus (Hift. Eccl. lib, IL XXIID). Cum, poft obitum tyramni, ex infula Pat- mos Ephefum rediifíet Joannes, ad finitimas quo- que provincias rogatus fe contulit, partim ut Epifcopos conftitueret, partim ut Eccleñas inte- gras difponeret ac formaret, partim etiam ut homines fibi a Divino Spiritu indicatos in Cle- rum quemdam, feu fortem Domini, feponeret, Jam vero Apoltolorum exemplo et veltigiis inhaerentes Romani Pontifices, univeríae Eccle- fiae Divina auctoritate praepofiti, cum. femper, et ab antiquiffimis ufque temporibus, tum maxime tribus poftremis faeculis, per Sacram hanc Con- gregationem fanctifimo propagandae fidei ne- gotio peculiariter addictam, impenfe curarunt ut, múltiplicatis quo magis fieri pofíet Epifcopis, erec- tisque pro locorum opportunitate eccleñis, Reli- gionis incolumitati et commodo confultum jugi- ter efíet. Atque hanc faluberrimam providentiae rationem, non modo ad regiones Evangelico fe- mine primum fecundatas, fed etiam ad illas ubi per faeculorum intervalla, vel haeretica pravitate, vel ethnica iterum fuperftitione invalefcente, res 145 Catholica mifere periclitabatur, patere ftudiofifime voluerunt, Quod fi nonnullis in locis, ob adverías temporum vices, magnique momenti caufas, ti- tulatos atque ordinarios Epifcopos- conftituere haud licuit, apoftolicos tamen Vicarios, Epifcopali charactere et poteltate auctos, ad fidelem illic populum regendum mittere non diftulerunt; pau- cisque tantummodo in regionibus, ob graviora rerum adjuncta, fimplices Presbyteros Catholico gregi praeefle paffi funt, eo certe confilio ac mente ut, cum primum datum efíet, perfecta ibidem Ecclefafticae hierarchiae forma inftau- raretur. Porro autem Romanos Pontifices, pro fu- premi officii fui fanctitate, in id aeque omni ope atque opera incubuiffe, ut, qui in diverías terrae partes abibant, earumque eccleñis praeficiebantur Epifcopi, 1i Indigenae Cleri inftitutionem vehe- mentiffime urgerent, res elt, ut cuique perfpecta, ita multiplici documentorum genere confirmata. Huc revera fpectant omnigena fubfidia in Epis- copos remotifimarum etiam regionum pluries collata ad Seminaria erigenda, ubi pueri Indi- genae, facris deinceps initiandi, ad pietatem et [cientiam informarentur. Huc permulta nationalia Collegia eumdem in finem, five Romae, five alibi, ingenti fumptu ac labore inftituta, et vel a fundamentis extructa. Huc peculiares facultates Epifcopis et Vicariis apoftolicis extra ordinem tributae; quo fcilicet, aliquibus praeíertim in locis, facilior effet Indigenarum hominum ad Presby- terii honorem et. gradum afcenfus huc demum innumerae fere Romanorum Pontificum Epiftolae et Conftitutiones, itemque tot ac tanta ipíorum auctoritate per Sacram hanc Congregationem edita documenta et Decreta, perfpicuum procul dubio teftimonium Apoftolicae de ifta re foliici- tudinis, in aevum extitura.. Perlongum nimis efíet Pontificias hujusmodi fanctiones fingillatim recenfere, vel folummodo etiam, ferie a primis -Ecclefiae faeculis ad nos deducta, commemorare. Satis fit nonnuilas hic aferre, quae ab Sacrae hujus Congregationis origine, ad haec ufque tempora latae identidem Íunt. ltaque, jam inde ab anno 1626, Japoniae Epilcopo mandatum fuerat ut Japonarios, quos necellarios et idoneos judicaret, ad facros Ordi- nes usque ad Presbyteratum promoveret. At paulo poít, die ,nempe 28. novembris anni 1630, generatim quoad Indos ftatutum eft, omnino providendum efle ut qui ex Indis fuerint magis habiles, poft diligentem et exactam eorum in- ftructionem, morumque eorumdem per aliquot annos probationem, et in pietate, Chriftianaeque Religionis functionibus exercitationem, ad facros Ordines usque: ad Sacerdotium inclufive promo- veantur. 36" Anno 1845.