BCCPAM0001153-1-0800000000000

— regulae a Í. Jub Clemente PP. X1V. 53 elapfo, menfe martio ad nos datis, omnes, et fingulos Subalpinae Capucinorum provinciae coe- tus, ac domos etiam, quas Mifhones vocant, lu- ftranda fufceperimus, eoque munere, Deo volente, defuncti fimus; ejus officii ratio hoc a nobis po- ftulat, ut quae ad morum, vitaeque difciplinam, ad divinum cultum, veftrumque integerrimum in- ftitutum, aliaque ejus generis pertinere videantur, decernentes, id pro viribus confequamur, quod eidem Pontifici maximo rem tanti momenti nobis committendi propolitum fuit, Quamquam enim res, rationeíque veftras tam apte compofitas haec luftratio probavit, ut non modo nihil apud nos detractum fit de or- dinis veftri exiftimatione, fed magis, magisque confirmatum, atque adeo auctum, quod de in- ftituti veftri fanctimonia nullo non tempore judi- cavimus, tamen ne rem majorem in modum nobis commendatam perfunctorie obiifle videamur, quaedam monere, alia quaedam conftituere opti- mum factu exiftimavimus, quibus non quafi nova lex, aut novum onus vobis imponeretur, fed ipfae veteres conftitutiones, et feraphici ordinis leges explicarentur; quae explicatio, quemadmodum eft nobis in votis, cum ad majus ordinis veftri decus, veftramque omnium, et fingulorum, carif- fimi in Chrifto fratres, utilitatem fructumque im- mortalem facile conducat, tum noftrae erga vos omnes, veftrumque univerfum ordinem charitatis, atque obfervantiae certum monumentum exiftat. Quamobrem apoftolica luftratione abíoluta, im- plorato totis animi viribus divino numine, ad- Ícitoque crebro patriarchae et conditoris ordinis divi Francifci praefidio, haec velimus eo animo excipiatis, quo diu, multumque nobis verfata hifce litteris confignantur. S. 4. Primum omnium non ut judex reos, fed ut amantifimus pater filios fuos vos aloqui- Francif. di- mur verbis divi apoftoli, et evangeliftae Joamnis: vino afíflato (pirita con- Cariffimi non mandatum novum ícribo vobis fed Praecipitur oblervantia ditae etaliis fummis. mandatum «vetus, quod habuiftis ab initio. Man- ea datum vetus eft verbum, ,quod audiftis: immo vero quod legiftis, et faepius legitis, et auditis; verbum fcilicet patris veftri Affiñienfis: verbum regulae, quam ipíe vobis tradidit, ab apoftolica Sede corroboratam. Mementote igitur, fratres, aperti obedientiae praecepti, quod faepius fuper hac re pater vobis teltamento reliquit; medita- mini pollicitationes pacis, quam ipfe fanctis filiis et piis fratribus, ut olim Paulus apoftolus fide- libus Galatis precatus eft, et a Deo O. M. vehe- menter- petiit: Quicumque hanc regulam fecuti fuerirt pax fuper illos, et mifecordia. Pax ad- fertur non tam regulam. profefis, quam (ecutis. Regulam autem dicimus praecipua legum capita ad optimam totius feraphici ordinis inftitutionem a divo Franciíco exarata, et tradita, pauciora ea Tom. 1X. quidem, fed fpiritus Dei, et verae evangelicae Anno perfectionis plena. Dicimus etiam regulam con- ia ftitutiones veftri inftituti proprias ab Urbano VIII. litteris fuis /acro/anctum apojtolicum officiun, et ex z¿njunclo nobis apoftolici muneris debito confirmatas, quas divus Pius V., Pontifex maxi- mus' Spiritu Sancto afflante confcriptas afíeruit, et aptas omnino, quae vere fanctos faciant, qui eas perfecte fervaverint. S. 5. Verum enim vero: Haec eft regula, Rega to et vita fratrum, inquit divus Francifcus, evange- quisque vi- lium Domini Noftri Jefu Chrifti fervare, vivendo digntia pa fub obedientia, fine proprio, et in caftitate. Pauca ji haec quidem. verba funt, fed quae perfectam -. cumulatamque virtutem poftulant a vobis, qui per folemnem profefionem finguli vos ipfos, Deo ad- hibito tefte, obftrinxiftis itaque devoviftis, ut in- tegrum vobis non fit ab ea lege difcendere. Porro fub obedientia vivere idem ferme eft, ac voluntatem propriam amififíe, quod cumulatam reddit religiofi viri virtutem, ut celeberrimus fe- raphici ordinis, et Ecclefiae doctor divus Bona- ventura teftatur: Tota religionis perfectio, in vo- luntatis propriae fubjectione confiftit. Quum enim nihil homini amábilius fit libertate propriae voluntatis, ut ait angelicus doctor, tum nihil Deo acceptum magis, quam propriae voluntatis facri- ficium, per quod, teífte divo Gregorio, nofmet- ipíos impendimus Deo, quando per alias virtutes noftra praecipue eidem tribuimus. Unde inquit Sapiens, melior eft obedientia, quam victima, quía, ut ait idem Gregorius , obedientia virtus eft, quae caeteras virtutes in mentem ingerit, et cuftodit. Hoccine vero praeceptum noverunt, et fervant, aut Deo votum reddunt, quod emiferunt, fratres, qui aut obedire renuunt, aut aegre fem- per id faciunt, caufafque pertendunt, ut a legi- bus feu imperatis folvantur, et, qui plurimum poffunt, fibi conquirunt, ut, quod ipfis libuerit, faciant, quae vero praecipiuntur, omitant? Fidelis obediens inquit divus Bernardus, nescit moras, parat aures auditui, manus operi, itineri pedes. Auribus qui- dem audiunt nonnulli, fed moras certe noverunt et nectunt, nec operi manus admovent, nec pa- rant itineri pedes; immo vero caufíantur, dolent, lamentantur, excitant turbas, matronae Íe fidei aut viri potentis permittunt, ut obedientiae juftam legem eludant, aut regulari obfervautiae fe fub- trahant; fi vero parent, id aegre faciunt, metu poenae, non amore virtutis, quod ex divo Ber- nardo idem eft, ac fi minime obtemperent. Si caperis, inquit, dijudicare praelatum murmurans in corde, etiamíái exterius impleas, non eft virtus fed velamentum malitiae. De ¡is vero quid tan- dem, qui ter quaterve fic le gefferint obftinato animo adverfus jufía eorum, qui praefunt, impe- 14 En pS MN dl E