BCCCAP00000000000000000001814
3 et sua morx ingressus Rex penetralia narrat, Quae sibi contigerant memoranda nocte malorum Nobilis illa cohors eandem dimittitur inde. (al final de la página 15) Vt Regis libertas nacta fuisse notetur, O molitum felix ob Regem in tecta receptum, Inque suae signum modo libertatis adeptae, Rex tibi multa manu largítur dona petenti: Vndecies centum drachmas a Rege reportas. P 16. llium sacrilegí dux ... (?) per horrida noctis, Perfugíum dedit misero tua ianua pulsa: Excipis hospitio pius intra limina Regem, Hospitiisque dati tibi venit debita merces. Insuper atque manus dat Regís libera vestri Haec sibi perpetuo fruituro dona tuisque: Nempe molam, pariter cui exactio nulla tributa est, Aedificare iubet mutatrimex ? sedibus imis. Quilibet ut spectet Regís monumenta recepti, vt norint homines, qualem vio tempera, casum; Haec titulum talem prefert mola fronte superna: Memoriae et mole ex servato Augusto Polonorum Rege. (Hasta aquí en estilo virgiliano: Hexámetro (espondeo-dáctilo) El final lo hace en dísticos (estilo Ovidio). Falleris: haud mola sum: Regis monumento recepti, Lector habe nostras, haec pie testa, domos, Ecce per insidias dum Stanislaus oberrat, Pulsanti requiem ianua prima tulit extemplo dum immane* nefas, dum cerno,*dimanar Augustumque viri, jura sacrata, caput, obstupui, steteruntque rotae stetit vnda recuso Flumine secla stupe barbara, quisquis ades. * immane = horriblemente. * dimanar = extenderse. A continuación inserta una hoja escrita por ambas caras. En ella, después de una breve introducción en prosa exponiendo el tema que va a desarrollar, escribe en elegantes hexámetros virgilianos un poema brillante, mostrando primero quiénes eran los jesuitas y qué hacían, y señalando al final brevemente su expulsión de los dominios de los Borbones, incluyendo la extinción oficial de la Compañía de Jesús por parte del Papa Clemente XIV (que por cierto era franciscano).
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz