BCCCAP00000000000000000001814

28 Vltima verba, tibi quae porrigo, chare valeto. Scripta tibi haec Leyza mittenda per aequora navi Cum dederam, tredecim luces iam Iunius haurit: Annus adest Domini millessimus, insuper vltra et septingentessimus, octogessimus, atque Milite qui Christi numeratur sex:tus ab omni. (1786) Osculor ore manus, quas opto cernere, vestras, Frater ego vester dum vivam, et semper amicus, Presbyter Martinus Firminus a Zabaleta. Presbyter Domine Donne Joachim a Sasturain. (Termina en p. 19) (A continuación presenta tres páginas, relatando poéticamente la maravilla de haberse elevado los hermanos Mongolfier en globo) Parte 4ª. Contiene un poema en pentámetros de Ovidio, dedicados al entonces obispo de Pamplona, Don Agustín de Lezo y Palomeque; casi exclusivamente se entretiene en cantar la nobleza de su familia, Lezo, grandes navegantes; sin interés en el resto. Nueve páginas. A continuación hay tres páginas que transcribo y traduzco; su contenido no responde a lo esperado; no trata ni directa ni indirectamente del cálculo del día de Pascua. Se entretiene en jugar con los hexámetros virgilianos poniendo en solfa a su adversario, pero sin ensañarse con él, describiendo por extenso la captación de una mosca por una araña y lo hace con verdadera elegancia poética. Carmina missa viro, qui me carpere fraude volebat, quae incipiunt a manu infra posita. Poema enviado a uno que me quería coger en fraude; comienza a continuación: Christicolae célebrent vt vero tempore Pascha, Los cistianos celebren la Pascua en su tiempo verdadero, Presbyter* egregium cyclum reperisse putabat, *Dn. Prudencia Villar, natural de Ágreda. Un insigne presbítero juzgaba haber encontrado el ciclo Mente tumens nimium, et dúbitans nullatenus ille.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz