BCCCAP00000000000000000001810

238 - Miguel Anxo Pena González Texto: Questio nona, etiam theologia de variis sensibus Sacrae Scripturae Texto latino: Utrum eadem auctoritas, 1 sive ídem dictum Sacrae Scripturae bibliae possit habere plures sensus litterales. Ad partero negatiuam sic arguitur. Sacra scriptura cum sit doctrina veritatis catholicae, non affert ullam fallaciam aut deceptionem, sed mul- tiplicites sensuum praecipue litteralium in eadem scriptura parit confusionem, fal- laciam et deceptionem. Nam ex multiplicibus dictionibus et propositionibus fiunt aliquae fallaciae, ut Artistoteles probat in primo libro suorum Elenchorum (lib. I: 164a-165a), ergo pluralitas sensuum litteralium non est concedenda in eodem dicto vel loco Sacrae Scripturae. Prima conclusio Quantum ad secundum articulum sit haec prima conclusio. Quod si alioquin Deus et propheta diuersos habeant sensus eiusdem dicti in Sacra Scriptura. Licet etiam ipse propheta, sui dicti plures forte habuerit sensus, tamen illa Scriptura ex hoc non est dicenda habere plures sensus litterales. Prima pars ex diffinitione sensus litteralis est manifesta, qua solum ex intentione auctoris immediati et ministerialis est accipiendus sensus litteralis ab aliis distinctus. Non autem ex intentione Dei qui simul orones sensus intendit. Secunda uno pars etiam ex dictis est manifesta, quia non omnis sensus auctoris praedicti, sed solus ille quem ipse principaliter intendit, est dicendus sensus litter- alis Sacrae Scripturae, ut docuit Augustinus in 12 lib. suarum confessionum (lib. XII, 1, 1: CCSL 27,217). Sed pro huius conclusionis maiori declaratione est sciendum ex doctrina sancti Thomae in IP-IIªe q. 173, quod adhoc qua aliquis horno sit vere et proprie propheta dicendus, requirit quod intelligat ea quae dicit vel scribit in sua prophetia. 1 Edición de Sánchez Ciruelo, 1538.