BCCCAP00000000000000000001808

Anai zaarrenaren urduritasuna sartu zai– guken guri ere. - Emen, mutillak, ez diagu gauz onik. Jainkoa beste lekukorik gabe egingo dizkitek gure lanak. Gero, auntzak ere biziko ez lira– ken arkaitzez josia dagon basamortu ortara bota, saien janari. Ola oituak egongo dituk. - Ortarako ekarri ote gaituzte oneraño? Leku basatia dek; baña gure etxe inguru aie– tan ere bazeudek onen antzekoak. Gasolina ta nekeak aurreratuko zizkiteken, gu an utzi ba– giñuzte. San Joandarra ez uan iritzi ortakoa: - Txorakeri ederra egingo litekek, gu an– dik oneraño iltzera ekartzea. Or batek esan duen bezela, urbillago etzeukatek lek uaren paltik. Itxasoz aurrera eraman, bala bat sartu burutik, lepotik arri batekin lokarri bat lotu ta punpa! itxaspera. Ez litekek geiago gure az– tarrenik billatuko. Len ere militar oiek ori egin zutenaren susmurrak obeto zeudek. Ba– tez ere, Martínez Anido'rena. Indarra izan ez– kero, kontzientzirik ez duenarentzat <lena zi– llegi baita. Larritzen asiak giñun. lges egiterik ez. Aiek txoperrarekin iru baitun, ortzetaraño ar– matuak. Gu Jau, ta eskumuturrak ondo lotua– kin. Gure elkar-izketa au nabaitzen ziteken guardiazibillak, baña etziteken ulertzen. Aiek kamioiean atzeka zeudeken jarriak. Gu ere bai. Beraz, aien pusillak garrondoan genizkin. Mugitzen bagiñan, amen batean eroriko giñun laurak. 42