BCCCAP00000000000000000001808

egongo. Baña, Orduña'n, ematen zuten utsa– rekin zeudeken. Guk, berriz, dirua artzen ge~ nin; paketeak ere bai. Jai-goizetan-edo, ontza bana txokolate emateko oitura genin. Baña. lenengo eskeñi nienean, biak, eroak bezela, parrari email zioteken. Nik, arrituta: - Baña zeri egiten ciiozute parra? - Es que en mi pueblo sólo las preñaas toman chocolate -esan zidateken parrez. Aien ateraldia entzunda, nik ere Iasai egin nin parra. Aiek oraindik olaxe bizi itun. Emen ere etzekit ez ote zebillen Ondarre– ta 'ko martxa. Ekarri ta eraman ari baiziran; eta ofizinetan zegon donostiar luze batek, bera ere presoa, arek zeramaken ango sarrera– atereen gora-beera. Esan zidanez, ateratzen zituzten geienak iltzera eramaten zituztela. Aurrean ibillitako jendea uan geiena; ta, Eus– kadi'n bezela, an ere beren garbitasuna egin naiko ziteken. Balarik gabe ere, ez uan eriotzik palta. Udaberrira sartu bagiñan ere, neguko otzak larri-larri utzitakoak, banaka-banaka baziazi– ken ankaz aurrera. Espetxeko erteeran Requiem aeternam kantatuz eramango ziteken askatasunera. Leioetatik begira egoten itun etxekoandre asko oien agurrari, otoitzean noski. Xaarra ere asko ekarri baizuten, emengo otzak berea– la bota zizkin. Gallego batzuk ere baitun. Bat bauan, más largo que la cuaresma esaten zioteken batzuk. Baña bizkar makur ta itxusia gogotik. 185