BCCCAP00000000000000000001807

79. Eliz erdiyan an utzi zitun oñetako ta makilla, soñeko txar bat besterik gabe aberatsa zan mutilla. Asis aldera dijoa, arin otoika, ixil-ixilla, damutasun ta neke-bidia adiraztera umilla. 80. Biyotz gogorra ta diruari emana zegon Eliza, griña txar gaizto askoren jabe, lizunkerizko bizitza. Oien oitura txarrak mozteko, eskaletxo baten gisa, exur ta larru, gizon kaxkar bat ojuz sartu zan Asis'a. 81. Danon aurrian, eliz ta kale, aren izketa garbiya: «Urkua maite, utzi pekatu ta zuen bizitz guriya; damu ta zigor-nekia orain, gero betiko sariya ... » Askok erótzat laister jo zuten gure eskale berriya. 73