BCCCAP00000000000000000001806

dit iges egin dekan. Ni bakarrik gelditzen ba– naiz ere, abil munduz-mundu, askatasunera– ko egin gaitziken Jainkoak-eta. IGESAREN BIARAMONA Praixku iges egma zala, lau edo bostek bestek etzuten ikasi. Goizean, zaitzallea etza– la iñon ageri ta zer gertatzen zan espetxe ar– tan ikustera joan ziranean, au barruan lotuta arkitu zuten aoa estaliarekin, eta itzaia alde– giña. Asarretu zan biziro gure epaillea, laxter beste espetxe batera eramateko asmoan zebi– llen-ta. Bereala deitu zituen udal-zaiñak eta ala agindu zien: - Zoazte lenbailen ostatura. Gure Praix– ku buru-aundi orrek, zaitzallea lotuta utzi– rik, igesi egin ziguk. Ea an ezer badakiten. Udal-zaiñak ala zioten elkarri: - Ez dik arrazoiaren paltik. Ori baño leku zikiñagorik? Guk olakoan txerririk ere ez diagu edukitzen. Ura ostatuan geratuko zala uste duenak, etzekik asko askatasuna zer dan. Ostalariak, ikusi zitueneko, aiek Praixkuren atzetik zetozela. - Egun on -agur egin zioten. 52 . . . rgern zron