BCCCAP00000000000000000001806

xepa bixi-bixi sartu zan sukaldera, ez dakit zeren billa. Praixkuk garbi-garbi ikusi zuen gertatzen zana, atarian baizegoen oraindik. Ama nai– gabetuak, sukaldera joan zanean, andik ikusi zuen bere semea, makil moztaka bat eskuan artuta atetik barrura sartzen. - Ea bertan garbitzen ditun! -izutu zan ama. Etxeko zokoak ikusten ari zirala, uste ga– bean- atzetik arrapatu zituen. Lepo ondoeta– tik artuta, biak bota zituen ziraldoka, ta bere makil moztaka arekin aurrean jarri zitzaien. - Aldegin zazute tximistak egiñez emen– dik! Bestela, bertan garbituko zaituztet! - Ik il dek gure anaia! - Zuek ere laxter aren ondora joango ze- rate, ez badezute nere agindua egiten. Anaia il dizuetela? Zer erru zeukak nere amak? Biak bertan iltzeko ere, naiko arrazoia banu– kela uste dit, arratsean indarrean alargun ba– ten etxera sartu zerate lapurretara-ta. - Ire billa etorri gaituk gu. - Bi olla bustik ez ditek Praixku arrapa- tuko, ta ni gabe joan bearko dezute. Aguro, gañera. Bestela, biak ementxe garbituko zai– tuztet. Au ez dek ortara geldituko. Auzitara deituko zaituztet. Eta aurrean biali zituen. - Oraindik gure eskuetan utziko dek ere bizia. - Gaur baño aukera oberik... 24