BCCCAP00000000000000000001806

- Nik esan nai detana ez dek besterik: ez dutela mandoak il. Adiskideren bat al uan ori? - Mundu ontako denak dituk nere adiski– deak. Baña nik ez dit berdin pentsatzen. Ikusten al dek zauri au, azpitik gora nola da– goen joa? Akulluarekin nola liteke ori, itzaia askoz 1uzeago bada? Mandoen ostikoak, be– rriz, bai: beetik gora dijoana. Itxurari begira– tuta, au dek nere iritzia. Ez dit esaten uts– eziña naizenik. Agian ik izan ezakek arrazoi. Nere egitekoa, denak sendatu ta salbatzekoa dek. - Iretzat ttanttoa -erantzun zion epai-– lleak. Orrela ariko ziran umeak bezela, baña beti elkarrekin. Bakoitza berean geratu zan. Ostalariak etzuen ezer esan. Arentzat biak ziran lagunak. Bat illa zegoen ezkero, ziur jakin gabe etzuen salatu nai bestea. Itzaia gizonik zuzenenetakoa zan, eta epai– llearen esku utzi zuen <lena. Alare, sendagi– llearen iritziarekin etzetorren bat. Juezaren baimenarekin, gurasoak jaso zu– ten illa. Orduan ez baizan autosirik egiten, gaurko egunean bezela. Mandoen billa etorri zanak eraman zuen gorputza etxera. Onek ere, etzutela mandoak il bere anaia; arekin iturri ondoan azken egon zanak, bai: - Sendagilleak asko jakingo, ditek gauz auetan. Baña au ez dik asmatu. Itzaiak il 19