BCCCAP00000000000000000001806

Praixku. Bestela, ireak egin dik. Eta epaillea– ri eriotzik aitortu al ion? - Zigor-era guziak ibilli zituzten. Baña etzuten nere itzik entzun. Zoritxarrez nik Joxe Migel bakarra il nuen, ta ori etzidaten galdetu. - Ik ez bauen aitortu, nola zigor ori eman ziteken? - Eriotz bakoitzeko, etxea bete Iekuko neuzkan aurka. Aldekorik iñor ez. Egundo ikusi ta ezagutzen ez nituenak, txeetasun gu– ziakin kontatu ere. Nik alegiñak egin ditut, eta beti erantzun bera. - Ixillean erriko bikarioa deitzea nai al uke? - Ez, ama. Ori ere neretzat deabru biur- tuko litzake. • - Arritzen nauk, aitorle goxoagorik ez dit oraindik arkitu-ta. - Joxe Migel il baño len, ala ziran ne– retzat ere.· - Oiek, iñondik ere, parte txarrekoak di– tuk. Ik ez etsi. Ez ere bururik galdu. Indartu ire itxaropena. Bestela galdua ago. - Orixe berbera esan zidan, lagundu nion agure agurgarri arek ere. - Eutsigarri bakarra daukak: Jaungoikoa. Elduiok orri ta ez aiz galduko, denen Jabea ta denen gañetik zegok Bera-ta. - Ondo esana. Aolku bikaña da ori. Or <lago nere itxaropena: rnaitatuz iltzen banaiz, ez naizela galduko. Ate ori daukat zabalik. Uste det deabruak, berentzat ez nautelako 155