BCCCAP00000000000000000001805

mar, zelaiean, !anean ari giñun gu. Orduan ere amaren begiak etzizkiteken aurrak bistatik gal– tzen; urera eroritzen ark ikusi zizkin. Sasoi bi– kaña neukaken oraindik; arin asko igaro nizkin metro aietxek. Gaur karreretan dabiltzanak, etze– kit arrapatuko niñuten. Alare emaztea bertan nin. Lapa arriari bezela, biak alkarri korapilla– tuak urpean arkitu nizkin. Ura gure larria! Egun– do bada-ta, laxter itun gañean. Itotzeko denbo– rik etziteken eta, Jaunari eskerrak, biak bizirik ateta genizkin. Ura gure lasaitasuna! Baratzako lanak zeuden bezela utzi; beiak lotu, ta arriz ta lurrez zuloa bete genin arratsal– de artan bertan; eta bizirik ateta genitun pozez, gure ezerezetik, bazkari obea jarri ziguken urren– go egunean emazteak. Zarrenak zortzi urte zituneko, beste bost mallako katea bazekarreken atzetik. Zortzi ur– tean sei aur, ta seiak gizonezkoak. Nekepean geren buruak ez galtzezkeroz, nai ta nai ez, neskame gazte bat ekarri bearrean ar– kitu giñun. Ta ark ere, etxetik jan da jantzi ta bere sari pixarra, kozka polita egiten ziguken. Zer egingo genin? Bizia dek lenengo. Igualeko lasaitasuna geratu zaiguken. Zazpigarren semea jaio aurretik, así uan ain– beste odol ixuriko zun Europa'ko guda zeritza– iona. Ordurarte erdi sinisten gendun esaera, ipui edo aztikeri bat bauan: danak gizonezkoak ba– ziran beintzat, zazpigarren semea sa1utariyua izaten zala. Edozer gaitz, batez ere txakur ,amo– rratuen kozkak sedatzen zituna alegia. Olio ira– kiñak ere aorik erretzen etziona. Olio irakiña 16.3