BCCCAP00000000000000000001805

zunean, goizeko seiretan heti, aupa mutillak! Lasterka ta muturka, hesteren hatek aurrea ar– tzeko hildur, hakoitzak ehaki nai zuan sailla neurtzen asiko giñun. Neurtzen zitunarenak itun neurriz harrukoak; an etzeukaken heste iñork sartzerik. Igitariz ebakitzen genin; segaz etzigu– teken uzten. Ehaki ta hein legortzen zanean, es– kuzka norkada txikitan artu ta gurdi-bide zakar hatera jexten genin. Andik, herriz, mendi-gurdi txikietan, heiakin artuta alegia, hide zahalagoko hatera eraman. An gurdi aundietan ongi zama– tuta, etxeraño. Aldapa askotan hi parerekin is– tillutan, ezin aterarik, amahiren hat kilometro hidean. Saldu edo erosi hear izan ezkero, ez uan azpi-gai merkea aterako. Zorioneko arrapazkak! Aspertu-aldi ederrak artua niok! Zortzi orduko langille oieiri agindu akiek! Etzin gure lanak asko halio; alare gauzak merke saldu hear ornen dizkiegu. Ez itun orratik arrapazka guziak aspergarriak izaten. Bizi naizen arte aztuko etzaidan eguna, arrapazka-eguna uan. Ezagutu detan egualdirik hiurri ta gaiztoenetako hat gañera. Gaherdi aldera, aize, euri ta kaskaharrari eraso zioken; egun guzian gero etzin atertu ere. Bi metroko garopean an aritu giñun egun gu– zian, euria goitik sartu ta heetik ateta, ezurreta. raño hustiak. Bazkaltzeko ere aterperik gahe. Baña geroztik aztu etzaidan egunik alaienetakoa izan uan neretzat. Gero nere emazte izango zan neskatx maitagari hat an ezagutu hainun. Nerearen aldamenean zeukateken aiek ere 138