BCCCAP00000000000000000001802

arkituko. Ori ornen dek militarren justizia, Jain– koak balira bezela, Aren aginduen gañetik be– renak jartzeko. Kristauak badira, zergatik ez dituk Aren aginduetara makurtzen? Arek, mili– tarrak izan edo ez, denentzat berdin eman ziz– kin bere aginduak. Emen etzegok balio duen militarren justizirik, Jainkoaren aginduen gañe– tik jartzeko. Iñor ez iltzea, alegia. Beste gañera– ko guziak gizon-erailtzeak dituk. Zer atera bear dek oien artetik? Zalantzik gabe, eriotza. ltxa– ropen gutxi askatasunerako. Danentzat berdi– ñak dituk aginduak. Ortik kanpora okerreko bideak dituk. -Pentsatzen genio, bai, guk ere, etzenutela berri onik ekarriko. Odola ixuri bearra. Alare, umoreko etorri zerate. -Negarrez aspertzeko ere, bada, orduak etorriko zaizkiguk. Obea dek , dena beldurga– rria bada ere, umore ta erdi broman artzea. Berdin gure bizitza olakoxea dek. Bertsolari ba– tek esan bezela: disgustoa ta miña, ondo bizitze– ko ez da mundu au egiña. Guda baño izurrite gaiztoagorik ez dek munduan. Au ekarri zigu– tek pakean bizi giñan etxera, ta alare berak arrazoi. Utzi zaiogun orri, ainbeste aipatuz oz– kia ematen zidak-eta. Lengo jende asko palta dek emen. -Bai . Joan ziñatenean emen zeuden erdiak, noski. -Aske joan dirala uste al dezute? -Bakarren batzuk, bai. Egunez joan itun. Aien artean, ik Todo-saber esaten ion ura. Arratsean geienak. Ala joan dituk. Iñork ez dik 99