BCCCAP00000000000000000001802

-Ez daukak nolanaiko gibela -erantzun zi– daken-. Naiago nikek_nik ere orren lasai bane– go. Auek, egunez ekarri-ala, lauaz zeramatek. -Somatzen dizkit, bai, nik utsunak. Erotu ote zaízkígu? Ez ote daukate beste zer egiñik, katuak umeakin bezela ibiltzeko? Gaur erne egongo nauk. Anaiari eskeñi nion bezela, ez niñun oiera– tu, ea ezer garbírík ateratzen nuen, ítxura txa– rreko berría uan orí-ta. Eundoko abotsak así ítun, ortxe amaíkak alde ortan, ate-txulotík begira jarri nintzanean. -Be alde ortan zer gertatzen ote da? Egunez bezela argitua zegoken espetxe ba– rrua. Jefe de servicios deitzen genion arekin, zearo falanje jantzítako bat izketan ari uan. Be– reala bukatu zizkin arekíkoak eta barrungo zai– tzalle batí eman zioken paper bat. Paper ura eskuan, ígo ítun bí gora. Orduan así itun zaldi– laxterkak. Bat, gure auzoko erdí•ero bat uaii, erderaz etzekina gañera. Ura zieken mendíko bota iltze– dun oiekin. lzengoitiz, Potxo esaten zíoteken. Auek sartu ziranean, txapel gorria jantzi ta bai– tuak izutzera etorria. Bestea aurretik, arek atea zabaldu ta, bat baño geiago bazeuden, izenez deituko zin: -Prepárese. Está usted liberado. Eta, ura jazten zanean, Potxo'k jetxiko zin porterira. Lautaraño ikusí nízkín jexten. Urduritasun pixar bat nabaitu nieken arpe– gian zijoaztenei. Beste gañerakoan, lásaí xamar ziaziken aiek. 76