BCCCAP00000000000000000001802

BANAKETA Etxea leporaño bete zitzaiguken. Etxeak le– gez bear zitun baño lareun geiago egongo giñun expetxe barruan. Alare, ekarri ta ekarri ari itun. -Ateratzen ere noizbait asi bearra zeukatek. Bestela, zutik egoteko ere lekurik ez dala jarri– ko ditek azkenean etxe au. Patiora ertetzean, arpegi berriak ikusten ge– nizkin. Baña bai, ordea, utsunak ere. Bezperan elkarrekin itzegiten gendunen utsunez oartzen niñun, eta ez genizkin ateratzen ikusten, Non demontre sartu ate dituzte aiek? Ori uan nere betiko ixilleko galdera. Egunez ez nizkin ikus– ten. Arratsa, berriz, nik lo betean igarotzen nin. Alako batean, anai batek esan zidaken: -Ez al dituk arratseroko zaldi-laxterkak eta emengo joan-etorriak entzuten? -Ez, motell. Gaua lotarako egiña dek eta lo betean pasatzen dit nik arratsa. 75