BCCCAP00000000000000000001802

eta egunaren pozik ikusi gabe, bakarrik, asko– tan ogia janari ta ura edari, barruko ta kanpoko bixitak zearo galeraziak, zigorra betetzen zuen arte. Ara eramatea baño, obeko zin noski zigor– tuak, bi tiro ematea ere. An luzarorako zigorra bazeukan, bere osasunak nabaituko zin beera_ko ederra. Len esan degun eguzki ta egunaren po– zik ikusi gabe, ipurtargi baten antzeko bonbilla •txiki bat. Alare etzitzaioken eguneroko zigorrik paltako: ebaindu egiten ziteken errukirik gabe. Ortarako jende obea zegoken, iñori laguntzeko baño. ltxasoa baño beerago dagon barrunbea uan. Kiratsa zerion ezetasun bat zegoken beti barrun artan. Ura ere sortuko uan bere azpian, izgora zanean. Puska baterako ondatuak ateratzen itun andik, illabeteren bat igarotzen zuten qu– ziak. Au dena, barruko zaitzalleak ematen zuten zigorra uan, bada. Norbait begitan artzen bazu– ten, urrikaltzekoa uan gizarajoa. Ni an egon nintzan iru illabetean, etziteken iñor ara sartu. Bazeukateken erremerio obea: arratsean iltzera zeramaztenakin batera biali, bai, ta aiek konponduko ziteken guzia. Bein erdi-ijito erdi-eskale bat ekarri ziteken. Rebista pasatzera joan zan reketea, jotzen asi uan, txapelik erantzi etziolako. Besteak eldu. la irugarren bizitzatik bota zin. Bere ondoan zeu– kan mutil aundi batek, eutsi .zioken. Ura ere baitua. Ez balio lagundu, botako zin noski. Au goizean gertatu uan. Arratsaldean, biren 69