BCCCAP00000000000000000001802

ETSAIEN SARRERA Nere lagun maitea agurtu ta irugarren egu– nerako sartu itun Donostia'n. Tiro bat sutu gabe.artu zizkiteken gure au– rreko bi mendiak. Bietan guda-zale oien kabiak zeudek; gaztelu edo fuerteak, alegia. Txorito– kieta'k ezer gutxi balio dik, goraño <lena arkai– tza ta txara besterik ez dik-eta. Bera babestea zaHa dek oso . Baña San Markos, gaztelu aundia ez bada ere, ongi egiña. Inguru guzia garbi, ta aldapa ere sollean igaro bearra. Inguruko baserritarrak uste ziteken, eta guk ere bai, ari eusten asten baziran ixtillu gaixtoak ikusi bearko ote giñuzen. Ordurako Jaizkibel artua zin etsaiak eta mendean artzen zin. Alare, San Markos artzezkeroz, etziteken .nolanai jo bearko. Guk ia etsia artu genin, gure etxeko beiak aien janari izan bearko zutela; luzatzen bazuen, nonbaitik bearko ziteken zer jana-ta. Zoritxarrez edo zorionez, bakoitzak nondik 23