BCCCAP00000000000000000001802

koak eta kanpokoak. Baña aita ez uan Ondarre– ta'n geiago azaldu. Lotu zitzaion korapilloa ezin askaturik zebilleken. Bein gure zigorra izenpetu ta lasaitu giña– nean , lanera atera gaitziken, beste espetxeren batera deitu bitartean. - Nola gertatu zan ori? -askok galdetu zida– tek. Liburu ontan argi xamar zegok. Baña gar– biago erantzun nai ziot galdera orri . Utziak izan giñalako , al zutenen partetik. Nai zutenak, berriz, ezin ziteken. Errenderi'ko udaletxeak etzin ikasi ere, nos– ki , gu espetxean geundenik. Ori uan ortako al guztiduna. Alkate zegona, gu gaztetxoak giña– la , gure lengusu maitearekin maiz etortzen uan gure baserrira. Gurekin perretxikutan ibilli ere bai inguruko baso aietan. Egun aiek joan itun. Orain etzin gure bearrik. Udaletxeak zer indar zeukan, Bergara'k era– kutsi ziguken ederki. Lenengo udaletxea aber– tzalea uan. Baituak asko itun. Baña espetxera– tuak , denak etxera etorri itun . Auek sartu zira– nean, eskubitarrak igo itun. Asko baitu zizkite– ken . Baña etziteken bat bakarrik il. Nai duenak ongi artu edo gaizki, Loiola'n egindako epaiketa bakarrik ere ez uan zuzen egindakorik izan. Benetako gizon-erailtzeak, itun . Orri , erderaz, asesinato esaten zaiok. Orí epai-maikoak zekitela edo zalantza gaixtoan be– ñepin. Bestela , ondo itxutuak zeudeken. Kon– tzientzi zuzena zeukanarentzat, iguingarriak. Koroneletik asita goragokoren bat ez bazan 180