BCCCAP00000000000000000001802

Olaxe ari itun gure zapaltzalleak: bekaizke– riz egindako salaketak sinistu ta aien arauera baserritar gizon onraruak eriotzera eramaten. Etzizkiteken iltzalleak gozo-goxo ibiltzen, gar– bitzera zeramazkiten errugabeko gizon gixai– xoak. Antxo'ko txatarrero batek bazeukaken artu– emana, soldaduzkan bere adiskide izan zuen batekin. Orduan malla txikikoa uan. Baña, gu– da así zanean, koronela. Au Arrasate'n zioken bere gudaritzarekin. Bazizkiteken kamioi ba– tzuk. Baña autsitako puska batzuk aldatzeko berriak bear, eta nondik ekarri? Ezagutzen zuen txatarreroari esan zioken, baldío bazitun, mesedez eramateko. Onek eundoko almazena zeukaken puska zaarrez betea; baña balio zutenak. Agindu be– zela, eraman zizkioken eskatutakoak. Beste ze– rrenda baten eskea ere egin zioken. Ango lanak bukatuta etxera berandu xamar zetorrela, iltzea baño geiago pentsatu gabe, etzin jakingo ere arek nola ari ziran, itxu-itxuan, iltzen ari ziran lekura sartu uan. Goxoak jarri ornen zitzaizkioken. Zuzenean berebilletik iltzera zeramatela, bum egiten zue– nak aztertu zin berebil txiki ura ta billatu eskatu– tako puska aien zerrenda. Txatarreroarengana urbilduz, galdetu zioken ea zer opizio zuan. Antxo'ko txatarreroa zala. Ea puska aiek zeñek eskatu zizkion. -Arrasate'ko olako koronelek. -Utziozute orri pakean. Bestela, guri ere azken orí emango zigutek-eta. 106