BCCCAP00000000000000000001797
-104-. ezta ongi arkituko gure artean Elkar maite degu guziok Zure etxean elkar maite dezute Nere etsayen etxean etzuten mai· te elkatik no se encontrará bien entre nosotros Mutuamente nos amamos to– dos Os amais unos a otros en vuestra casa En casa de mis enemigos no se amaban mutuamente ITZULOAVAK 37 Mutillek ortzeraño jasotzen zituzten beren eskuak. Langilleak bere landak saltzen zituen. Zoko guzietan ipiñi nuen igazko ar– toa. Nere adixkide guziek atas maite zuten, elkar. Laputak bere :, btirua il zuen. Atzo aditzen génuen etzirala betiz etsaya.k .gure • artera etotiko. Auzokoen autek etzuten laputa ikusi egun osoan. Eztaki nere aitak nork ikusí zuen zure atetik igarotzen zanean. Nere osabak etzuen esaten ori. Nork esan zuen joango giñala? Bideko báztetean ikuste.n zíran gizon illaren ezur batzuek. Gizon oyek guztiz gaizki itzegiten zuten beren abetiaz. Gaizkilleak be– ren burua il zuten. Ibayera joan giñanean gure eskuak garbitu genituen. Náusiak itzegiten zuten, eta mutillek etzuten aditzen. Basurde izu batek amar olio eta sei ollar jan zituen. Uste genuen bilduko zirala baso onetan gure auzokoaren zaldiak. Zenbat mai ta aulki egin iituen arotzak? Elutean ibilli ziñatenean etzenuten elkar ikusi. Atiz beterik utzi zuten zure'landa laputek. Zer egiten zenúen neguko gau l"uzetan? Goizean seyetan jaiki nintzan, eta entzuten nuen artzayen oyua. Gure etitik etzan ezer aditzen. 38 ¿Quién enfermó en tu casa el día pasado? Tus amigos dijeron , . que no vendrías con nosotros al mar. Cuando vivíamos con nues– tros amigos recogíamos las ovejas por la tarde. El ladrón cuando volvió de su pueblo se mató debajo de un árbol. Amábamos a los niños. porque ellos eran pobres. Los hombres perdieron la fuerza de,sus brazos. En la primavera los niños encontraban muchos nidos. Puse mis pies sobre la cabeza de una culebra. El carpintero hizo nuestras mesas y se murió. Decía tu tío que trae-· ría el agua hasta el pueblo pero no lo hizo. Te ví cuando salías de la ciudad. Vimos a tu amigo cuando se cayó al río. Los enfer– mos no comian carne de gallina. El profesor hablaba pero nos-
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz