BCCCAP00000000000000000001796

58 Asi, eta nola ekiñ lanari. Era askotako gaiak erabilli ditut, 140 'tik gora osatzeraño. Ez da alare iturriya agortu, naiz eta asko– tan berari entzun, argitaratzeko asmuak ditula bere itzaurrearekiñ, nola bait, edo erágozpen aundiyak daudelako, edo ta balara ontan liburu asko euskeraz azaltzen ditulako ltxaropena, Zárauztzo libu– rutegiyak, tarterik es dulako, geldi-geldi daude nere bertso-olerki yak. Eta ez ori bakarrik. Ni Napar semea izanik, egoki izango ote liteken ala ez, Institución Principe de Viana 'ri biyaltzia. Ez ate dan geitxo izango. Euskera gora bera abekiñ, oso bakarrik arkitzen naiz. Ez det iñoren amasa ta bultzadarik artzen neuk niri ematen diotena bai– zik. Eta au ez ta biar ainbat. Ni gan jayo dan gauza, eta bakar– -bakarrik nijua nire bidian. Gauz abetako ¡zeiñ motxa dan Orio erri au! Obeto esango nuke: Zeñen ez jakiña dan azken malleraño. Zure lantegi leku ortan, ainbeste gauz eder biltzen dituzun ortan,. nik biyaltzen dizkitzutenak politak dirala baditzkiozu, jarri itzatzu zure karpeta ortan lo goxo-goxuan egunen baten zai argira azal– tzeko, bestela..... badakizu. Amar milla pusk egiñ ta bota su tara. 25 -1 - 1956. Vuelvo a emborronar líneas, que tienen por objeto envia.rle un trabajito sacado de mi cantera. Lo tengo a la vista, y necesito que Vd. enjuicie el uso de una p,_alabra para saber si está bien usada, y si en el lugar que ocupa desempeña buen papel. Me refiero a la que aparece en la quinta estrofa, en el último pie que dice: "Trumoi orru "atabalak ". "A taba/a" y en forma sincopada "ataula "(así en Vera), signifi– ca "bando", "pregón", y no creo se refiera tanto al texto del ban– do cuanto al tamborreo. Por eso, y trayendo la imageh del redoble trepidante, ligado del tambor, uso de atabalak para significar el tableteo del trueno. ¿Qué le parece? Una observación. Hallar con– sonantes para hacer un verso chabacano, sin una idea de contenido y fondo, saltando de rama en rama, no creo sea cosa difícil, pero coger un pensamiento completo, que éste sea poético, etc... etc... ¡ar iiok, adixkidia, lan zalla!. ¿Que a qué viene esto? Pues para dar mi opinión de que a mí no me agradan esos versos de fiestas de pueblos, y mi deseo es remontarme a las alturas, aunque a la postre no pueda pasar de ser un ensayista frustrado. Le adjunto unas cositas más para que abulte mi carpeta. Dios mediante iré sacando más vidas de Santos. He de procurar sacar la de San José de Calasanz en agradecimiento de haber aprendido el latzn con los PP. Escolapios, de Vera de Bidasoa. Están esas vidas en estilo popular, al menos he puesto empeño en componerlas as(. Leyendo las Lecciones del Breviario en latín, fui tentado santa-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz