BCCCAP00000000000000000001796

49 AS TOA IHIZIAN Eyaran zagon astoa kaskoz bai-zen arro.skoa bere lagunak u tzirik lun-larruz jantzirík goan zen be_in ihizira buruaren anntzera. Baizabillan arroputza arras iduri leoina. Ikusten zuten orduko !un ain kaizu ederreko laur atzetako abreak izu-ikara aundiz beteak iges-zoazin guziak. Ongi zoakon oldea jostatzen zen nai bezala. Baña eyara-mutilla ilkia zen aren billa berekin bere makilla. Ik usten d uen une tik ezagutzen du urrunetik bearri m uturretai;ik. ¡ Aisa! gorde ezin zituen luzekoak bai-ziraden; eta makil-ukaldika darama aurrean laurenka eyara-aldera atsangaka. arrituak oro zeuden gizon ura nola ari zen eyara luna biltzen. Orla andre bautzuek ere ihizira ilkitzen dire bertzen jantziak soñean iduri ederrenean, ez dutela bear deusik barreneko lotsa baizik. Baña ardiesten ez dute, !aster ezagun baitire: astoak bi bearritik ek bertze zerbaitetarik; eta ilki ziraden bezela beronen nayak bertzela doaz oin bere etxetara zarpil utzien artzera. ALARGUNA TA BERE SEMETXOA Alarguna bizi zan etxe zar batean Aurtxoa zedukala lagun bakarikan Lo-egiteko semea uzten zuen lufan. Ezpai-zuen gaixoak oe oberikan. Gero alargun bera Aufaren ondoan Otzez il etzekion Etzanik jartzen zan. Non-naitik lapufak etxe-sartzen ziran Ta !aster utzi zuten etxea soillikan Orengatik biyoek zetzaten lur otzan Etzutelako beste leku oberikan. Alaz ere bularak Esnetsu zituan Amak, ta aufak esnea Edeskitzen zuan. Gaitzak llr'Z omen dira meta.ka baizikan Guregana eldutzen, ta orengatikan Adizu, irakurlea, orain daraikean Gertari izugaiia _guztien artean. Sugen ixil gelcli . Cabero igotzen zan • Ta iñoren beldur gabe J artzen zan erdian. And.re-bu!afak gero billatzen zituan Ta goxo goxo biyok ustu ondorean Andik irten ta beriz sartzen zan zu- .. ............... .... ... .................. /loan. Euskal-füi maitea Dago iduri ortan; Esne tantarik gabe Bere bularean, Ta gu... bere semeak... Etzanik lurean.