BCCCAP00000000000000000001796

BEDERATZI PUNTÚTAN ANTOLATUTAKO BERTSO BANAKA BATZUEK Bedetzi puntutako bertsotan trakets naiz. Eziñ niteke ibilli bide ontatik maiz. Lantegi au zait neri zalla ta oso gaitz. Ez det nik, ez, balio izateko apaiz. Buru gogor arkaitz, tertellu bat ni naiz, genioz txar ta ekaitz, gogo gabe zurkaitz. ¡Amaitu det bertsua nola bait garaiz! Bertsuan txapelketa eman da aurtengua. Ez naiz bertan izana ni ¡ gizajua! Urrutitik bakarrik det nik aditua. Ta bere gora beraz nago txoratua, Ainbat itz neurtua, iator moldatua, ongi elkartua bazan loratua. Eztizko ibai aretan negon sartua. Zuazkit zu munduz mundu bertsok aizatzera, etorri ala brasta erakustera. Ez det nik olko doarik; ez ni lan ortara. Dar-dar nago hildurrez; nuan nire etxera; nere gel txokora; bakartasunera; ixilltasunera; i!luntasunera; soseguz zerbait lumaz argiraztera. d ·O zuek, bertsolaria errepentekuak, zuekiñ daude erria ziaro erotuak. Jo eskubi, jo ezkerrera, beñere ez nastuak; zenbat ta geigo ari ainbat trebetuak; nun nai billatuak; be ti tx alotuak; s.oruntz altxatuak, 1kuituz zeruak. Euskal bertsolaria, ~ bai, maitatuak. Au da Erri onetxen bat-bat jeikiera. Ikusten degu Eguzkia ren jaioera. Tiratzen ditu jendiak su gar beruara. Gorazagun biotzez zoragarri Euskera. Bere epelera ta giru onera, goxotasunera, estu laztantzera. Ekarrirazi danak maitez lanera. Lengo bertsolaria iñoiz ez aztuak, Orainguak zerate barrun sartuak. Gero re izango dira aundiz sonatuak. Izan zaitezte, beraz, ongi ondratuak; lorez koroituak; nun nai aitatuak; maiz-maiz berrituak; gora au_patuak. Urre-zillar letretan beti agertuak. 235