BCCCAP00000000000000000001795
Supino. La desinencia del supino es -iua, y el verbo se pone en con- jugación sintética: t-áshaja-iua (bishajaiua): para hablar yo. t-atúnka-iua: para dormir yo (tatúnkaiua) u-cká-iua: para comer nosotros (uckáiua). No indica el fin a que se encamina una acción, sino es como una invitación a realizar una cosa cualquiera. Ordinariamente le antecede un verbo o el adverbio jáuya: ea, vamos. jáuya uatúnkaiua: vamos a dormir. púnta pikáiua: ven a comer. EJERCICIOS. 1.-Jam uaré.- Aa.- Jamáya nári.– Nójotz. 2.-Zajáchinka piá za uínna jünain ayarája?.. Zajáchinka tayá. 3.-Jama, cpérrayáshc pia.• Mcpérrüin– zai tayá. 4.-Esh uanné ojúrajünüsh toupára zü• ka uarrára. 5.-Járrái uayú ojúrajakai yá?.- Uané uayú Jayáriyu; chi nojúrajakai jayáriyuyáza, nüzípu. 6.-Jamúzchc niiyájaka éra?.- Aa, cpétsh; cpétsh chi nüzípukaiyá; aiirújüsh niimúin parájana; mojúz 1.-Hola, amigo.- Hola.- Qué tal de guayabo?.- No estoy enguayabado. 2.-Estuviste en el velorio ahí cerca al oriente?.- Ahí es– tuve. 3.-Y qué, te emborrachaste?.– No me embriagué. 4.-A un hombre le pegaron con un bejuco en presen– cia mía. 5.-Quién fué el que pegó?.– Un indio jayariyu; al que pegó también era jayariyú, sobrino suyo. 6.-Por qué le habría pegado?.– Estaba ebrio; también el so– brino lo estaba; primero le 87
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz