BCCCAP00000000000000000001794

JoanJoxe G AZfEAK etekin obea aterako zien Eguberriei. Alde hatera gaztea zan, eta etxetik kanpo urte bete artan ibilia. Gurasoak ere bizi zituen. Kapitanaren egoskorkeriei eskerrak, etxean bereen artean igaroko zituen jai aiek. Baziteken anai zaa– rrenak enbidoren batzuk egitea. Baiña ura bakarrik izango zan. Besteak, batez ere gurasoak, alde atera– ko zitzaizkion. Atean jo zuenean, txakurra zaunkaka. Baiña lenengo deian etzitzaion iñor azaldu. Arritzekoa zan ori. Be:rriro deitu zuen; eta, txakur zaunkak aizka– tua, koiñata atera zitzaion. - Jainkoak arratsalde on, Karmen. - Baita zuri ere, Joan Joxe. Mutil bikaiña zatoz. Atoz, atoz barrura. Eta, oitu bezela, etzan musurik palta. - Ez al daukazute !apurren beldurrik edo? - Txakurrak !aster nabaitu zaitu orratik. Izan ere, senarra ta bi kuiñadoak lanetik oraindik ez dira etorri. Aita, berriz, azokara Joana da. Ama ta ni besterik ez gaude etxean; eta, biar plazara eramate- 91