BCCCAP00000000000000000001794

gudari aiek urez atera bear izan zituzten Inglat~rra– ra. Etzan talde txikia, baiña bai lortu ere. Blllau asko zegoela Prantzian eta, au galdutzat utzirik, beren aberria zaindu bear zutela lenengo. Paris bereala erori zan. Endaiaraiño sartu ziran alernanak, eta etziran aurrerago joan, España bere– na zutelako. Alare, ia Prantziaren erdia aske geratu zan Petain-en rnende, Hitlerrek ala nai zuelako. Inglaterrari arro-arro pakea eskeñi zion, baiña bera garaile bezela. Berak nai zuen bezelako pakea alegia. Erantzuna alarnoduzkoa artu zuen: azkeneko gauza zan gudaria bere aberriaren alde erori arte, Inglaterrak bere askatasunari eutsiko ziola. Surnindua, errea, arnorratua geratu zan Hitler; eta aidetik erreko zuela, pakea eskatzen zuen arte, zernai egin zion. lritxiko ote zuen? Napoleonek ere egin zituen alegiñak, baiña ezi– ñean geratu zan. "Bi aberrien arteko itxaso ori ordu beteko nere rnende geratuko balitz, laster litzake Inglaterra nerea" -ornen zion triste, eziñaren aurrean, Prantzitik ara begira. Baiña tarte ori iga– rotzeko indarrik ez. Hitlerren eskeiñi oparoa aintzakotz artu etzuela- ko, aidez txikitu ta kiskaltzeko agindu zuen. Orrela, beren paurrika ta Londres erreta, atzeko jendeak izutu ta pakea eskatuko zuela. Baiña onek ere tarte ori igarotzeko indarrik ez. Así zuten eraso ori, egazkin saillak, sabelak beteta, Inglaterra guzian eriotza ta ondarnena erei– ñez. Baiña bera ere jipoi ederra artzen ari zan. Uste baiño indar geiago arkitu zuen. Arratsero sei-zazpi egazkin galtzen ornen zituela, berritu al zezaketen baiño geiago. Arnorruz, baiña bat ere gabe geratu etzedin, Inglaterrari pakean utzita, beste aldera erarnan 79