BCCCAP00000000000000000001794

kezka txarretan egoten gera gu, ama-alabok, ia urte guzian itxasoan dabil-ta aita. - Saiatu ezkero noski, lantegi obeak billatuko nituzke, baiña urte batzuetan beiñepein mundu onen berri ikasi nai nuke. Aspertzean geratuko naiz. - Bai; itxasoan, tiburoiren baten sabelean. - Zure aita ere or dabil, bada, ta oraindik ez dutejan. - Beldur orrekin nolako larriak pasatzen ditu– gunl Baiña ori bada zure asmoa, zoaz. Jainkoak lagunduko al dizu! - Jainkoakiko sinismen ori galtzeko arraixkuan ez bagerajartzen... - Ori da beste arraixkua. Ondo zaindu bearko zaitugu, "nere semetzat aukeratutako mutil gazte bat dakartzuet eta" esan digu aitak. Mutillak par egin zuen: - Oraindik banaizela besterik ez dakizute ta. Erakutsi zion bere logela. - Pardel ortan zer dakartzu? - Itxasoan bearko detan erropa. - Markatu gabe noski? - Ez nekien ala egin bear ziranik ere. - Ekatzu. Guk markatuko ditugu. - Eskerrik asko. Denak orrela tratatzen al ditu- zute? - Zergatik ez? Gai1¡1.era, aitarekin etzoaz eta bere semetzat etzaitu nai1 Ez kezkatu. Maitatzen utzi zaite eta asmatuko dezu. Urteak <lira etzala emen zu bezelako mutil gazterik sartuko. Denak aitaren lagunak: zaarrak. Damutu zitzaion noski Joan Joxeri etxe artara sartua. Amak eman balizkio alabak eman zizkion 59