BCCCAP00000000000000000001794

bizia seguru asko, baita langilleena ere noski, dena galduko uke. Berrogei urte auetan iraun dit ortan, utsik txikienik egin gabe. Gogozkoa nin nik lantegi au. Baiña oraintxe nere buruarekin ezin dit. Oke– rragokoren bat gertatu baiño len, garaiz erretiratzea abe. Etzidak kalterik egingo. Gazte ori galduak zearo erorita utzi niok. Etxeko martxa jartzeko, ori neukaken aukeratua. Nagusiak ontzat artu zuen kapitanaren aolku eta erabakia. Gaixo ta eskasa zegoela igertzen etze– goen zailla. Anbrosio jauna, bada, bere langilleak agurtuz, zai zeuzkan emazte ta alabaren artera joan zan. Txaku– rren zaunka otsera oartu ziran Anbrosio etorria zala. Besarkada batean lotu ziran. Anbrosiok ere negar egiten zuen'. Emakumeak zer esanik ez, berriz. Irurak hatera sukaldera joan ziran. Emazteak eta alabak jakin nai zuten zer gertatu zan. lrurak malkoak txukatuz, poliki-poliki dena kontatu zien. - Orduan arek salbatu ziñuzten. - Egia ori. Ni ez banintz esnatu, etzan olakorik gertatuko. - Zu etortzeak pozten gaitu. Baiña aingeru ura galduak illundu digu berriro etxea. Ziur al zaude illa dala? - Ez alderatzekorik ere. Billatu arte ez det itxa– ropenik galduko. Amaika meza atera zituen amak. Berri onen bat noiz etorriko zai geratu ziran irurak. 170