BCCCAP00000000000000000001794

Kapitana J\. RMATUTA gora zetozen marrokiarrak. Arma– n'. tuak, baiña beldur geiago ematen zion latan zegoen kapitanak, arazoa onda bukatu edo gaizki. Zergatik etzion abisatu botako zion aurpegira. Abi– satzen bazion, berriz, deabrua bezela jarriko zan, onda esnatu arte; eta, lagundu bearrean, bere burua babesteko kalte egingo zion. Askotan somatu zuen oierakoan beti pastillak artzen zituela lotarako; eta begiondo ugeldu ta aundituekin azaltzen zan goizean. Bestela ere jenio kaskarrekoa zan. Aspaldian gaixorik zegoen, bada. Lan ori utzi nairik zebillen. Baiña ontziaren nagu– siak, ortarako bat aukeratu arte, jarraitzeko agin– tzen zioten. Arratsean zerbaitegatik norbaitek esnatzen bazuen, deabru bat bezela jartzen zan. Orregatik etzuen Joan Joxek esnatu nai izan, pakerik emango etziolako. Marrokiarrak barrundik birao ta zemaika atera ziranean, Josetxo, bere burua ezik, kapitana ere salbatzeko, eme jarri zan. 160