BCCCAP00000000000000000001793

Maite itzazute etsaiak orain ez genin itzegiten lanik izango. Nere anaia bizi– ko uan. Norbaitek esan zidaken: «Arrigarria aiz i, Joakin. Nik bertan itoko nin». - Nere anai Joxek dizkik olako esaerak. - Arek berak esan zidaken. Emen nagoela, iker- txo bat egin ta aurrera joana dek. - Bai. Manueltxo joan uan. Nere anaia ere ez dek ondo ibilliko. Baiña orain ire billa etorri nauk. Ik, nai badek, barkatu deabruari ere. Baiña nik ez dit iri barkatuko. Ez dit egokiera au galduko. Ik eginda– ko isekak oraintxe ordain bearko dizkidak ire bizia– rekin. Joakin lasai ari zan izketan. Ez baizuen uste bes– teak erasoko zionik ainbeste etsairen artean. - Deabruari barkatzea errexagoa dek, iri baiño. Bakarrik al aiz? - Bai. Ez dit beste iñoren bearrik. - Begirok: emen <lauden guziak etsaiak dituk gero. - Oiek zaurituak zeudek. Ez dituk mugituko. - Oiean gaixo nagoela ere? Ez uke lotsik izango! - Aurretik i eraman ezkero, batere etzidak ajolik. - Ere arma badakarrek. Ez aiz noski emen tiroka asiko. - Ori etzaidak komeni. Bestela, neroni galduko niñukek. - Ez al aiz begi-luzeegi izango? - Burruka-lanetan ondo ikasia natorrek. - Baiña beti ere i neska. Nik ez dit jiñasi egin bearrik ire lanak egiteko. - Ni beldurtzeagatik ari aiz noski? - Tajuak asko balio dik, baiña indarrak geiago. Orregatik, ire onerako aolku txiki au ematen <lit: ezertan asi baiño len, obe dekala ixil-ixilik joan. Orrela nagoela ere, armik gabe asten baaiz, gaizki aterako aiz. Lezio ori ikasteko badek onuzkero or- 92