BCCCAP00000000000000000001793

Maite itzazute etsaiak ere gabe joan zan. Fabrika batean billatu zuen gero lana; ariña ta enkargatu bezela. An, ordea, lapurre– tarik ezin egin, eta gerrikoa zerbait estutu bearra. Senar-ernazteak egundoko iskanbillak ibiltzen ornen zituztela norbaitek esan zidan. Baiña ori ez det sinis– ten. Andreak, etxe-bizitzak garbituz ateratzen zuen, gizonak lantegitik eskax ekartzen zuena osatzeko. Goierriko erri batera joan ziran gero bizitzera. An ere, etorri berri zan zapaltzaille batek bertako alkate izendatu zuen. Arrotz jendea bete-betean orduantxe ari zan sartzen. Ernen, berriz, aientzako etxea egin ta egin, alkateak kastuaren euneko bi kobratzen ornen zuela. Arnaika rnilloi eder sartu ziran aren sakelean. Egundoko etxe-pillak egin baizituzten. Gero, bizi izan zan arteraiño, naiko dirua egin. Geldi-geldi urteak bazijoazen. Indarkeriz igo zi– ranak ustelduak zeuden. Agintea ta dirua zan aien arnetsa. Antton dirutan igari zebillen, baiña jenio txarra jarri zitzaion, len ere etzuen oso ona ta. Etsai zituenak, bere artan jarrai zuten. Lagunakin ere etzeukan alako ar-ernanik. Serne-alabak aldegin zio– ten. Ernazte gaixoak pagatu bear larrutik. Erria, berriz, asi zan ezin egonik. Noiznai ta no– nai baziran Jan uzte ikaragarriak. Gogor erasotzen zuten agintarien borreroak. Baiña erriak galdu zuen pazientzia. Bildurra ere bai. Franco'ren aginte-aul– kia, beraz, daldaraka zegoen. Bere babesik rnaiteena an joan zan aidean. Udara batean, gure barrero nagusia, gaixo, larri erarnan zuten Donosti'tik, gizonaren itxurik etzeu– kala. Erraldoi oietakoa ez bazan ere, itzal aundia egiten zuen eta asko ziran bere babespean bapo bizi ziranak. Betikorik ez da, ordea, ta bere egiñen kon– tuak ernatera deitu zuen bein Jainkoak. Bere lekuan errege jarrita, onek bereala ekarri zigun aldaketa. Franco'ren adiskide asko beiñepein 184