BCCCAP00000000000000000001793

Maite itzazute etsaiak - Pardel bat eskuan komonera dijoala denok iku- si degu. Baiña etortzen ez. - Zenbatsu denbora bezela? - Ordu pasatxoa noski. - Orrek bere burua galdu dik -zion sumindua. - Arraixkatu beiñepein. Ori da bere itxaropen bakarra. Gaur illundu baiño len guardizibillak etorri– ko zaizkiola esanta joan da. - Orduan komonetik iges egingo zuen, eta iñork ikusi ez. - Nik banekien -erantzun zion aldamenekoak-. Neri esanta joan baita. Baiña ni nor naiz, bizia salba– tu nai duen bat salatzeko? Nere iritzian, ederki egin du. - Nere !arruan baengo, ez uke ori esango. - Zuk zer ikusi daukazu ortan? Gu bezela baitua etzaude? Edo gure biziarekin zurea salbatu nai dezu? Sendagilleari susmur txarra artu zioten gaixoak. - Txorakeri ederra egin dik beiñepein, iñora joa– teko ez dek gauza oraindik eta. Erortzen bada, emen arrapatzea baiño okerragoa izango zaiok, iges dabi– llela. - Emen edo kanpoan arrapatuta il, berdin-berdin dio. - Zalantzik gabe, bigarren falanje au lenengoa– ren laguna izango uan. - Sendagille jauna, guk ez dakigu besteren inten– tzioa irakurtzen. - Erokeria egin dik orrek. Etzin nerekin itzegin gabe atera bear. - Sendagille jauna, utziogun orri, gero ta usai txarragoa artzen diot eta. Ordukoz arazo ori ixilik geratu zan. Asarretua aldegin zuen andik sendagilleak. Arratsalde erdia baiño len, espetxeko ateetan 104