BCCCAP00000000000000000001792

Azkeneko saskigillea tan iritxi naiz. Baserri aberatsetan ere bai. Baiña ez naute emen bezela iñon artzen, eta gutxitan mai ba– tetik janga degu. Ni beti berex. Agurra ere atza. Egindaka tratua txintxa bete, ari bai, ta kita. Emen famelika baten antzera artzen nauzute etxean. Nere ille-bizarrak nazkatzen dituela ta batatzen naute. Zuk <lena maztu ta txukundu nauzu. Ori, beartsua izanik. Oiek <lira aparoenak. Ez ate daukazu sendi antan xax pixar aiek ezin enpleaturik? Eskerrik as– ka, Joxe. Bizi naizen arte etzait aztuka au. -Nik jango det. Nere semeak ere bai. Bitartean, bazkari an batekin eginga dizugu agurra, aspaldika gure lagun xaarra zeran ezkero. Datarren urtean, garai antan, ailla baten gara-beeragatik ez gera abe– ratsaga eda beartsuaga izanga. Eta, gaiñera, aspaldi– ka saskigillea zaitugu zu emen. -Gudatea bukatu ta bereala -ogei ta seiren bat urte izanga nituen-, zure aitarekin asi nintzan. Zu, araindik txikia, auek bezelaka umetxaa ziñan. Ge– roztik, batez beste, bast urtetik bastera emen nauzu– te. Zerorrek atera kantuak zenbat aldiz etarria izan– ga naizen. Lenenga sarreran, egundoka lanak eman zizkidan zure aita zanak. Gizon prestua, baiña zuze– na. Ura ere aparoa zan nerekin, zu bezelaxe. Urte batzuetan, gudak galerazita, iñar izan gabea naski. Azkenekaa,-nere aita zana. Orduan neukan nik sa– saia. Zuek gudariak zikindutaka etxea garbitzen, eta ni saskigiñean. Pazik egin izan diat nik beti Bardaxa– rri bisita. -Au arduan azkenekaa dezu? -Bai. Etxez-etxeka saskigilleen bizibidea bukatu da. Ainbeste urtez ibilita, azken agur anek tristuraz betetzen dit biatza. -Eta ez al dabil besterik? 36