BCCCAP00000000000000000001792

Aita markesa -Ez, motell. Euskalerriaren barruan. -Bai ta pozik joango naiz guda au bukatu arte. Eskerrik asko eta ez diot iñori esango zure semea naizenik. Pillota partidua bukatu zan biok izketan ari giñan bitarte, eta markesak berarekin eraman niñun. Bigarren ama ara etorri zitzaidan, eta musuka artu niñun. -Ai zer nolako mutil gazte bikaiña zaudena! -Bai al dakizu gure esaera zaar au: nolako enbo- rra, alako ezpala? Poza eta lasaitasuna eraman nituen aien etxera. Orain bazekiten bizi nintzala. Ezkontzen giñanerako erraztun eder bat ere eman zidaten emaztearentzat. Saritzera etortzen zan gizonari galdetu nion ea ni baitu niñutenen izenik bazekien. -Bai -erantzun zidan. Denen izenak artu nituen. 11 nuen mutil zaarrare– na bat, eta bestearenak. Naigabetua utzi niñuna nere andregaiaren aita zan, mendira noala baitu niñuna, nere aitaren lagunik maiteenetako bat. Jendearekin pia zaite! Maritxuri orí esaten banion, goxoa jarriko zan. Markesaren mende antxe igaro nituen urte ta er- di. Diru mordoska bat bai aurreratu ere. 155