BCCCAP00000000000000000001789

Mojatxoak kontatu zieten gertatu zana. - Orduan ez da batere arritzekoa. Guk maiteko degu, bada. - Eta zer moduzkoa iruditu zaizute zuen gura– soen aberri xaar au? Arrituak zeuden, baiña naigabe bat zeramaten, batez ere emazteak. Arek lendik ezagutu baizuen. - Ez degu ezeren aurrerapenik somatu. Emen– dik joan nintzan bezelaxe daga oraindik Euskal– -Erria: bide zaarrak, astoz !anean eta abar. Baiña ikusmira batean zoragarria da aberri xaar au: zelai berdeak, baso bikaiñak, baserri sakabanatuak mendiak zear ketan, oso atsegiña zaigu emengo giroa. Baiña oraindik oso atzeratua daga. - Eta zer uste dezute: aurrerapenak edertu egingo lukela? - Aurrerapenak bizimodua erreztuko luke ; baiña bere edergarri asko galtzeko arraixkoan jarri ere bai. - Eta berriz alde auetara etortzeko asmorik bai al dezute? - Negozioak-eta onda badijoazkigu, zergatik ez? Eskerrak emanaz joan ziran, besteren aurra diruz erosi ta beren semetzat artuz. Orra amonaren erruz Martinaren seme sasikoa betiko nola galdu zan. 72