BCCCAP00000000000000000001789

galdera asko <laude emen. Martina itxaropentsu zegoen: etxera joaten ez hazioten utziko ere, here martxa esku artean zuela. Amak lagunduko ziola. Gero, purrustada aiek artu hear. Ez naiz hatere arritzen aizpa gaixoak edozer egitea. - Badakin nolako arrazoiak entzuten ditudan mingain txorrotxeko atso hatzuen ezpaiñetatik? Arpegiko koloreak gorritzeraiño. - Okerragoak entzun hearko dituzu, Kezka gaiztoak asi gaiñera. - Utzi zaiogun arhurio gaixto oni. Iskanhil zikin auek gure familira etorri hear ziteken. Ama-alahak hatera eta naigahetuak tgo ziran Fraisorora. Baiña alahak antzeman zion amak alda– keta puska hat egin zuela: lengo arrokeriak joan zitzaizkiola, ura oroitu orduko malkoak asten zitzaizkion ta. Etxea zaintzen zuten mojatxoekin hatera, ikusi zuten etxe harrunhea. Beren amak utzitako aurrak ere hai, txukun asko eta ondo zainduak. Lan ona egiten zuten erahat lagatako aurrekin. - Auxe da Martintxo, oraindik txikia, zure hilloha. Alahak makurtu ta musu eman zion, amonari herdin egiteko eskatuz. Onek ere, malkoak zerizkio– la, hi eman zizkion. - Ai, ama! Len ori egin hazendu, orain Martina here aurrarekin gure artean zegoen. Arek erruz supritu zuen. Orain guk suprituko degu. - Bai. Bazekiñat ori. Baiña utzi nazan pakean, orain beranduegi den ta. - Ama galdu dan ezkero, aurra Jasotzeko asmo– an etorriko ziñan. - Ez olakorik pentsatu . ere, au ikusi ta amaz oroituz negar egingo niken ta. 64