BCCCAP00000000000000000001668

240 Elizondo general Francisco de Sosa :l!J. Sobre él propone y refuta algunas obje– ciones. l. Nunca ha sido publicado auténticamente. No es cierto, pues aparece en 1647, en el libro Pontificiae constitutiones 60 • 2. No se ha llevado nunca a la práctica. Este modo de obrar puede tener otro origen: la inoportunidad de ponerlo públicamente en prác– tica, las discusiones... Por lo demás, ¿ cómo puede probarse la obje– ción, si se considera la vida interna, privada, de los religiosos? Im– posible 61 • 3. Es una declaración relajatoria o dispensativa de la regla. No puede admitirse, pues Francisco de Sosa habla explícitamente de verdadera y simple declaración 62 • 59 « 3° Dixi: haec Clementis V praecepta sunt dein revocata a Clemente VIII quoad quatuor majora praecepta. Hoc testatur sequens vivae vocis oraculum. Frater Franciscus a Sousa [...] » ([bid., p. 6s.). Transcribe una mímima parte del rescripto de Clemente VIII. 60 « Perperam objicitur haec numquam authentice publicata fuisse. Nam haec revera factum est 1617 [!] in libro: Pontificiae Constitutiones, ad Seraphi– cam Religionem spectantes, nunc recens e praescripto R. P. Joannis de Neapoli totius Ord. S. Francisci Min. Gen. collectae et accuratim excussae. Venetiis apud Matthaeum Lenini; pag. 339. Vide etiam collect. nov. in archivio Generali nostro Capuc. ltem Anal. Cap. t. 9, p. 84, ad n. 493. - Item P. Piat Praelectiones juris Regularis, editio za, Appendix pag. 41, nota 9a » ([bid. p. 7). Cf. F. ELIZONDO, De Clementis VIII quadam concessione circa regulam franciscanam, en Laurentia– num 8 (1967) 472-475. 61 « Sic etiam vana est objectio sequens. Dictum vivae vocis oraculum nun– quam ad praxim deductum fuit. Quia talis agendi ratio omnino alias habuisse potuit causas e. g. ne propter importunitatem etc. rixae etc. exorirentur quoad talero publicam praxim. Traditur enim quod olim multa alia etiam pretiosa documenta sunt obscurata, imo exusta et quidem etiam per S. Bonaventuram, non quia de authenticitate etc. talium documentorum dubitabatur, sed pacem conservandi vel acquirendi gratia. - Insuper quis indubitanter dicere potest illud vivae vocis oraculum nunquam revera ad praxim inductum fuisse, saltim priva– tim? Quis enim aliorum interna motiva agendi cognoscere potest? Nemo sane. Nam quam multi religiosi possunt fuisse observantissimi, non moti gravia pee– cata vitandi, sed moti alio motivo nobiliori e. g. amore Dei. Ergo quis dictam non-praxim argumentis solidis stabilire potest? Quod vero gratis affirmatur, gratis et negari potest » ([bid., p. 1). 62 « Nec objici potest: hoc Clementis VIII vivae vocis oraculum est declara– tio relaxativa seu dispensativa. Nam ex verbis Francisci a Sousa ciare patet, quod est declarativa, proprie dicta, seu explicativa et rationabilis juxta mentem Institutoris. Insuper secus etiam Fr. Franciscus a Sousa eas declarationes nec rogaverat, nec acceperat, quum (non quidem fr. Min. Conventuales) fr. Min. Ob– servantes, sicut et fr. Min. Capucini, privilegiis omnibus et glossis renuntiant, quae regulam relaxantes, a pura ejus observantia avertunt et a pia intentione S. Francisci divellunt; ideo solummodo accipiunt declarationes Summorum Pon-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz