BCCCAP00000000000000000001668

Comentario inedito de Mateo de Coronata 233 III. Una vez terminado el estudio jurídico en torno al rescripto de Clemente VIII, Coronata finaliza el opúsculo transcribiendo al– gunos párrafos de la exposición de la regla del capuchino Cipriano Crousers de Amberes y de las Quaestiones regulares et canonicae del franciscano Manuel Rodríguez. Del primero presenta tres 37 : los preceptos de la regla no son materia de voto, aunque obligan en fuerza del mismo 38 ; origen de la obligatoriedad grave de la norma de vida franciscana 39 ; opinión de Clemente V 40 • De Rodríguez pro– pone dos 41 : concesión de Pío II para dispensar de los preceptos de la regla 42 ; la costumbre, como fuente de las obligaciones graves impuestas en ella 43 • B Expuesto el contenido del escrito de Coronata, ofrecemos breve– mente algunas sugerencias sobre el iter del opúsculo y sobre el valor y la originalidad del mismo. 37 Antepone estas palabras: « NoTAE QUAEDAM. - Quaedam his adiecisse iuvat ex P. Cypriano, qui auctor difficillime in nostris bibliothecis invenitur » (fol. Sr). 38 « Quaeret hic aliquis [ = Quaeret tamen aliquis]: utrum fratres obligentur [...] obligamur ex vi voti at non sunt materia voti. Cfr. Cyprianum, Lectiones paraeneticae, pag. 93 » (fol. 8rx) (C. CROUSERS, Lectiones paraeneticae, Coloniae Agrippinae 1625, c. 2, lect. par. 4, p. 93s.). 39 « Quaeret hic aliquis: Qua fit [ = Qui( d) sit] quod cum in nullis regulis [...] nec est tutum ab intelligentia communi roborata per praxim recedere. Cfr. P. Cyprianum, l. c., pag. 96 et sq. » (fol. 8v-9v) (C. CROUSERS, l. c., p. 96-98). 40 « Alibí etiam loquens de c. Exivi Clementis V haec habet: Romanus ponti– fex (Clemens V) [ = Tandem pontifex] mira modestia [...] amplecti posse ar– bitrantur. Cfr. P. Cyprianum, l. c., pag. 44 et sq. » (fol. 9v-10r) (C. CROUSERs, o. c., c. 1, lect. par. 2, p. 44). 41 Les precede la palabra NoTAE, colocando después, ante ellos, los núme– ros 1 y 2. 42 « Pius II indusit minorum praelatis, ut etiam extra arctam necessitatem dispensare possint in singulis regulae praeceptis praeter substantialia vota cum omnibus sibi subditis. Cfr. Rodericus, O.F.M., Quaestiones regulares (1609), quaest. XXVI, art. IV, tomo I » (fol. lOr) {E. RoDERICUS), Quaestiones regulares et canonicae, vol. I, Turnoni 1609, q. 26, a. 4, p. 167-171, y a. 1, p. 163s.). 43 « Idem Rodericus quaest. XXVI, art. IV late impugnat sententiam eorum qui docent fratres minores teneri ad servandam regulam sive vi voti, sive ex intentione S. Francisci: et refutat obiectiones quae fieri contra possunt. Ipse vero docet regulae praecepta obligare tantum ex consuetudine ad mortale. Ait enim: Non alía de causa nisi quoniam sic consuetudine interpretante receptum est, regula S. Francisci ad mortale obligat. Quod si cap. Exivi obligationem repetit ex S. Francisci intentione id intelligi debet non de intentione absolute et nude considerata, sed quia minorum regularium consuetudo [...] vivendi nor– mam profitentes. Rodericus, l. c., tomo I. quaest. XXVI, art. IV» (fol. lOr) (E. RoDERICUS, l. c., p. 171).

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz