BCCCAP00000000000000000001604

396 GERMÁN ZAMORA De qualquiera suerte me contento con que no se atribuían a la obra, ni prueben que esta per razon de su objeto, doctrina, metodo, etc., tiene cosa que sea capaz de atraherse ó merecer la odiosidad y ceño con que se ha mirado. Asi lo siento Fr. Fran.co de Villalp.do lI - TEXTO DEL DECRETO DEL MINISTRO GENERAL ERARDO DE RADKERSBURG In Dei nomine. Amen - Fr. Erhardus a Radkerspurgo, Minister Generalis totius Ordinis Minorum Capuccinorum, R. P. Provinciali, Difinitoribus, Patribus, et Fratribus Provinciae notum facimus, quod cum nobis a gravissimis hujus nostrae utriusque Castellae Provinciae viris propositum fue1it summopere interesse Cursum Philosophicum, ac Theologicum, juvenibus nostris accommo– datum, vetusta, atque jam contempta farragine liberum, ac quoad fieri possit, omnibus numeris absolutum componere, ut errandi variisque doctrinis circum– ferendi tollatur occasio, ignorantiae pravaeque institutionis nota climinetur, congruum duximus talibus votis annuere, propositum laudantes, et cunctis facultatibus nostris et authoritate foventes, virwn ad tam grande opus idoneum ab eisdem avidissime petentes ac quaesitum, inventum, a nobisque probatum, pcrsonaliter recognitum paterno amore amplectentes, atque animos adjicientes. Sed cum Pater iste R. Fr. videlicet Franciscus a Villalpando actuali Lectura occupatus sit, ab eaque eximí, nonnullisque decorari, ac mumn necesse habeat, Lecturae Provisionem de PP. Difinitonim consilio faciendam differentes relíqua de eorumdem consilio consensu, et approbatione providere statuimus quod et sequenti ordine facimus. In primis Lectoris Sacrae Theologiae titulo ex nunc gaudebit, ac si integrum suum Cursum peregisset, eodem modo (ac) reliqui Provinciae Lectores. Deinde commodi conventus, ac socii, qui illum in scribenclo adjubet [sic] cligendi facultatem tribuimus ita ut nec a conventu amoveri, nec socio privari absque ipsius beneplacito, quocumque praetextu possit et nequidem Praedicatione, mendicatione, aut quolibet alío exercitio occupari, nisi in aliquo extraordinario casu, de licentia R. P. Provincialis, et ipsius voluntate; quod et de socio íntelligi debeat qui quidem frequenter concionari non permitetur sed raro, absquc sui muneris praejudício, et R. P. Scriptoris consensu, cui et talem socium dimitere, aptioremque eligere licebit cum licentia R. P. Provincialis. Et cum probe noverimus quam molestus improbusque in similibus sc1ibendis labor sit, statuimus ut et necessaria ei ad victum, dccentiamque subministrentur, communia quidem a Patre Guar– diano, alia vero non adeo necessaria, v. gr. Tabacum, aut cocolata a R. P. Pro– vinciali, et liberum ipsi sit e convcntu in campum, extra villam prodire cum socio suo, nec non semel, aut bis in anno de P. Provincialis licentia, in commo– dum aliquem locum, per quindecim dierum spatium migrare recreationis 1780, evocando un bicentenario, ex1g1na también una menc1on detallada del P. Benito de Cárdenas, que en dicho afio denunciaba la Philosoplzia del P. Villalpando a la Inquisición, culminando en este acto la hostilidad del bando tradicionalista contra la misma, y su dependencia del veredicto salmantino. Pero es materia que reclama exposición aparte. Sus fuentes se hallan en el AHN, Sección de Inquisición, legs. 4463, n. 11, y 3739, n. 141, y en AHNC, leg. 5558, n. 37. Como complemento de todo Jo expuesto en la investigación presente remitimos al lector a nuestro estudio F. de Villalpando (1740-1797) protagonista en la introducción oficial de la Filosofía Moderna en la Universidad española, en Nat. Gracia 22 (1975) 3-41 y 191-224.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz